Piotr IV Aragoński
Piotr IV Aragoński (hiszp. Pedro IV de Aragon) urodził się 5 września 1319 roku, a zmarł 6 stycznia 1387 roku. Był królem Aragonii, Sardynii i Korsyki od 1336 do 1387 roku. Jego przydomek „Ceremonialny” (el Ceremonioso) odnosił się do rygorystycznej etykiety panującej na jego dworze.
Najstarszy syn Alfonsa IV, Piotr objął władzę w wieku 16 lat. Jego rządy charakteryzowały się polityką ekspansji w rejonie Morza Śródziemnego oraz dążeniem do jedności krajów Korony Aragonii. Skutecznie walczył z anarchią możnych rodów w Walencji i Aragonii, a także brał udział w pokonaniu dynastii Marynidów, wspierających muzułmanów z Grenady. Jego panowanie przypadło na czas epidemii Czarnej Śmierci, która w znacznym stopniu przyczyniła się do kryzysu finansowego pod koniec jego rządów. Piotr IV był jednym z najdłużej panujących monarchów Aragonii, rządząc przez ponad 50 lat.
Polityka zagraniczna
Stosunki z Kastylią
Początkowo Piotr IV wspierał króla Kastylii, Alfonsa XI, w wojnie przeciwko Maurom z Grenady. Kluczowym osiągnięciem było zwycięstwo połączonych sił aragońskich i kastylijskich nad rzeką Salado w 1340 roku. Po śmierci Alfonsa XI w 1350 roku, Piotr zaprzestał wspierania Kastylii, gdyż Kastyliczycy odmówili przekazania Aragonii spornego terytorium – Murcji.
Po objęciu tronu przez Piotra I Okrutnego, który nie cieszył się zaufaniem możnych, Henryk Trastamara, syn Eleonory de Guzman, ogłosił się królem Kastylii i poprosił Piotra o wsparcie w 1356 roku. Król Aragonii postanowił wesprzeć pretendenta w zamian za obietnicę przekazania Murcji, co pozwoliło mu umocnić swoją pozycję i przywrócić prerogatywy królewskie.
Rodzina
W 1338 roku Piotr ożenił się z Marią z Nawarry, z którą miał czwórkę dzieci, w tym Konstancję Aragońską i Joannę, hrabinę Empuries. Po śmierci Marii w 1347 roku poślubił Eleonorę Portugalską, która zmarła po roku. Jego trzecią żoną była Eleonora Sycylijska, córka króla Piotra II, z którą miał troje dzieci, w tym Jana I Myśliwego i Marcina I Ludzkiego. Ostatni raz ożenił się w 1377 roku z Sybillą z Fortià, z którą miał córkę Elżbietę.
Podsumowanie
Piotr IV Aragoński był znaczącą postacią w historii Aragonii, łącząc politykę ekspansji z wewnętrznym umacnianiem władzy. Jego rządy naznaczone były nie tylko sukcesami militarnymi, ale także osobistymi tragediami rodzinnymi, które miały wpływ na stabilność jego królestwa.
