Warcisław III
Warcisław III (ok. 1211 – 17 maja 1264) był księciem dymińskim z dynastii Gryfitów, synem Kazimierza II i Ingardy. Po śmierci ojca, jako małoletni, był pod opieką matki, która sprawowała rządy do momentu osiągnięcia przez niego pełnoletności.
Rządy opiekuńcze
W latach 1219-1221, za sprawą króla Danii Waldemara II, Warcisław III stracił część swojego księstwa na rzecz Rugii. W 1222, potwierdzając fundację parafii w Komorowie, wykazał swoje zaangażowanie w sprawy lokalne.
Samodzielne rządy
Warcisław III, słabego charakteru i skłonny do pokojowej polityki, związał się z obozem duńskim. Jego pierwszy dokument pochodzi z około 1225 roku. W 1236 roku zawarł małżeństwo, jednak jego zdolność do rządzenia była ograniczona przez wpływy Barnima I. Mimo to, zdołał odzyskać część ziem w walkach z Brandenburczykami.
Wspólnie z Barnimem I promował osadnictwo, fundując takie miasta jak:
- Demmin (1249)
- Greifswald (1250)
- Kołobrzeg (1255)
W 1262 roku podpisał dokument lokacyjny dla osiedla Nowe miasto nad Regą, które otrzymało prawa miejskie.
Rodzina
Jego żoną była Zofia, córka Albrechta I von Arnsteina. Po jego śmierci stała się właścicielką majątku w Greifswaldzie. Warcisław III prawdopodobnie miał kilku synów, którzy zmarli w dzieciństwie, oraz jedną córkę, której przypisywano Barbarę, ksienię klasztoru w Marianowie.
Śmierć Warcisława III
Po śmierci Warcisława III w 1264 roku władzę nad Pomorzem Zachodnim przejął Barnim I. Książę został pochowany w klasztorze Cystersów w Eldenie, gdzie w testamencie przekazał ziemię mnichom.
Podsumowanie
Warcisław III był istotną postacią w historii Pomorza Zachodniego, a jego rządy, mimo trudności, przyczyniły się do rozwoju regionu poprzez zakładanie nowych miast oraz wspieranie osadnictwa.
