Życiorys Seweryna Smolikowskiego
Seweryn Smolikowski (1850-1920) był polskim historykiem filozofii, bibliofilem, kolekcjonerem sztuki i filantropem. Urodził się w Twerze, a w Warszawie uczęszczał do II Gimnazjum. Po ukończeniu studiów prawniczych w Szkole Głównej Warszawskiej w 1874 roku, uzyskał stopień kandydata praw na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy dotyczącej pozytywizmu i socjologii.
Był redaktorem „Biblioteki Warszawskiej” oraz współpracował z Antykwariatem Polskim i Towarzystwem Biblioteki Publicznej. Jako działacz charytatywny pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Dobroczynnego „Samarytanin”. Gromadził bogaty księgozbiór, liczący około 30 tysięcy tomów, a jego zbiory po śmierci trafiły do Biblioteki Narodowej i Muzeum Narodowego w Warszawie.
Jako badacz interesował się historią filozofii XVIII i XIX wieku oraz socjologią. Prowadził badania nad pozytywizmem oraz myślą filozoficzną Arthura Schopenhauera. W latach 1882-1883 był zaangażowany w jubileuszową edycję dzieł Jana Kochanowskiego.
Wybrane prace
- Podróże u nas dawniej i teraz (1874)
- Religia pozytywna (1875)
- Pestalozzi (1876)
- W sprawie Szczerbca Bolesławowego (1879)
- Cywilizacya i jej prawa (1880)
- Sofiści greccy i współcześni (1880)
- Rozbiór krytyczny podstaw zasadniczych filozofii Schopenhauera (1881)
- Uczenie Ogiusta Komta ob obszczestwia (1881)
- Filozofia wyzwolenia. Przyczynek do dziejów pessymizmu (1883)
- Studya krytyczne (1886)
- Męka Pańska w sztuce (1891)
- Ze wspomnień osobistych (1917)
Źródła
Jego życie i działalność zostały opisane w publikacjach takich jak:
- Biogramy uczonych polskich, Wrocław 1985
- J. Sikorska, Seweryn Smolikowski (1850-1920), Warszawa 2006
Linki zewnętrzne
Więcej informacji o dziełach Seweryna Smolikowskiego można znaleźć w bibliotece Polona: Dzieła Seweryna Smolikowskiego.
