Francisco Macías Nguema
Francisco Macías Nguema (1924-1979) był pierwszym postkolonialnym prezydentem Gwinei Równikowej oraz dyktatorem, sprawującym władzę od 1968 do 1979 roku. Urodził się 1 stycznia 1924 roku w Nzeng Ayong. Jego ojciec był znanym czarownikiem. Nguema rozpoczął karierę jako urzędnik w hiszpańskiej administracji kolonialnej, a następnie został burmistrzem Mongomo oraz deputowanym w tymczasowym parlamencie. W 1964 roku objął stanowisko zastępcy premiera.
Droga do władzy
W 1968 roku wziął udział w wyborach prezydenckich, reprezentując Ruch Wyzwolenia Narodowego Gwinei Równikowej (MONALIGE). Dzięki populistycznym hasłom pokonał premiera Bonifacio Ondo Edu, który po przegranej został zmuszony do ucieczki. Początkowo Nguema rządził w koalicji czterech partii, jednak szybko zakazał ich działalności, przejmując pełnię władzy.
Rządy i dyktatura
Pierwsze miesiące jego rządów były stosunkowo liberalne, ale z czasem Nguema przyjął radykalnie antyhiszpańskie poglądy, co doprowadziło do masowego wyjazdu Hiszpanów z kraju. W 1973 roku unieważnił konstytucję i wprowadził nową, która przyznała mu absolutną władzę. Jego rządy charakteryzowały się absurdalnymi decyzjami, w tym likwidacją Banku Centralnego, co przyczyniło się do kryzysu gospodarczego. Nguema był krytykowany przez ONZ za brutalne rządy i łamanie praw człowieka.
Zamach stanu i śmierć
W 1979 roku, po serii egzekucji członków rodziny, Nguema został obalony w zamachu stanu przeprowadzonym przez jego bratanek, Teodoro Obiang Nguema Mbasogo. Po ucieczce i ukrywaniu się, został schwytany i postawiony przed trybunałem wojskowym, gdzie oskarżono go o ludobójstwo i defraudację. 29 września 1979 roku Nguema oraz sześciu współpracowników zostali skazani na śmierć i rozstrzelani.
Skutki rządów
Ocenia się, że w trakcie dyktatury Nguemy zginęło od 80 do 100 tysięcy osób, a 120 tysięcy uciekło z kraju.
