System filarowo-skarpowy
System filarowo-skarpowy to konstrukcja przyporowa, która eliminuje potrzebę stosowania łuków przyporowych nad dachami naw bocznych. W tej metodzie sklepienia nawy głównej są podparte przez skarpy, które sięgają ponad dachy naw bocznych, przy ścianach nawy głównej.
Skarpy, zintegrowane z filarami, znacznie powiększają ich przekrój w kierunku naw bocznych, co wspólnie prowadzi do fundamentów. W rzadkich przypadkach do konstrukcji dodawano łęki oporowe, umieszczane pod dachami naw bocznych.
To rozwiązanie jest typowe dla sakralnej architektury gotyckiej, szczególnie w krakowskiej szkole architektonicznej z XIV wieku.
