Spółgłoska iniektywna podniebienna dźwięczna
Spółgłoska iniektywna podniebienna dźwięczna to typ dźwięku spółgłoskowego obecny w różnych językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA jest oznaczana symbolem []
Artykulacja
Podczas artykulacji dźwięku [] zachodzą następujące procesy:
- Modulowany jest prąd powietrza dzięki zasysającemu ruchowi krtani oraz drgającym wiązadłom głosowym.
- Tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, a prąd powietrza przepływa przez jamę ustną.
- Prąd powietrza w jamie ustnej przemieszcza się ponad całym językiem.
- Środkowa część grzbietu języka wygina się w kierunku podniebienia twardego, co powoduje zablokowanie dostępu powietrza do jamy ustnej.
- Następuje rozwarcie, a powietrze jest zasysane do wewnątrz, co nadaje głosce charakterystyczny dźwięk.
- Wiązadła głosowe drgają periodycznie, co sprawia, że spółgłoska ta jest dźwięczna.
Przykłady
W języku suahili występuje przykład użycia tej spółgłoski:
- jana [] – wczoraj
