Spółgłoska iniektywna dwuwargowa dźwięczna

Spółgłoska Zwarte Iniektywna Dwuwargowa Dźwięczna

Spółgłoska zwarta iniektywna dwuwargowa dźwięczna to dźwięk spółgłoskowy występujący w różnych językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [].

Artykulacja

Proces artykulacji spółgłoski [] obejmuje kilka kluczowych elementów:

• Prąd powietrza jest modulowany przez ruch krtani, który zasysa powietrze w dół przy drgających wiązadłach głosowych, co wymaga inicjacji krtaniowej i ingresji.
• Tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, a powietrze przepływa przez jamę ustną.
• Prąd powietrza w jamie ustnej przemieszcza się ponad całym językiem.
• Dolna warga styka się z górną wargą, tworząc zwarcie, co całkowicie blokuje dostęp powietrza do jamy ustnej. Następuje rozwarcie, a powietrze jest zasysane do wnętrza w wyniku ssącego ruchu krtani, co nadaje charakterystyczny głuchy dźwięk.
• Wiązadła głosowe drgają periodycznie, co sprawia, że spółgłoska ta jest dźwięczna.

Przykłady

Oto przykłady spółgłoski [] w różnych językach:

• Język sindhi: ٻر [] – „dziecko”
• Język wietnamski: bà [] – „dama”
• Język zulu: ubaba [] – „mój ojciec”