Unua Libro
Unua Libro (Język międzynarodowy. Przedmowa i podręcznik kompletny) to pierwsza książka opisująca zasady języka esperanto, stworzonego przez Ludwika Zamenhofa, który używał pseudonimu „Doktoro Esperanto”. Nazwa języka pochodzi właśnie od tego pseudonimu.
Finansowanie i wydanie
Realizacja wydania książki była możliwa dzięki wsparciu finansowemu rodziny Klary Silbernik, narzeczonej i późniejszej żony Zamenhofa. Wydanie książki spotkało się z opóźnieniami spowodowanymi rosyjską cenzurą, która rozpatrywała wniosek o druk przez dwa miesiące. Ostatecznie książka ukazała się w wersji rosyjskiej, wydanej przez Chaim Keltera w 1887 roku.
Zawartość książki
Książka składa się z 40 stron, które umożliwiają tworzenie tysięcy wyrazów dzięki zastosowaniu przedrostków i przyrostków. Wprowadza ona ideę, że „język międzynarodowy, jak każdy narodowy, jest własnością ogółu”, co podkreśla, że Zamenhof nie chciał być postrzegany jako twórca, lecz jako inicjator nowego języka.
Wersje językowe
- Polska wersja – 6 września 1887 (2000 egzemplarzy)
- Niemiecka i francuska wersja – 24 listopada 1887 (1000 egzemplarzy każda)
- Wersja angielska – wstrzymana do 1888 z powodu błędów językowych
- Wersja hebrajska – 1888
W kolportażu książek pomagali Klara Silbernik oraz Feliks Zamenhof, brat autora.
Propozycje i dalsze publikacje
Zamenhof zachęcał czytelników do przesyłania uwag na temat książki na podany adres. W odpowiedzi na zainteresowanie, w 1888 roku opublikowano kolejne prace: Dua Libro (Druga książka) oraz Aldono al la Dua Libro (Dodatek do Drugiej książki).
