Ethelred II Bezradny
Ethelred II, znany jako Bezradny, był królem Anglii w latach 978-1016. Jego panowanie charakteryzowało się trudnościami politycznymi oraz zewnętrznymi zagrożeniami, zwłaszcza ze strony wikingów.
Wczesne życie i objęcie tronu
Ethelred urodził się w 966 roku jako syn króla Edmunda I. Po śmierci swojego brata, Eadreda, Ethelred został koronowany w wieku około 11 lat. Jego młody wiek i brak doświadczenia doprowadziły do problemów w rządzeniu.
Problemy w panowaniu
W czasie rządów Ethelreda Anglia borykała się z ciągłymi najazdami wikingów. Król, zamiast stawiać opór, często podejmował decyzje o płaceniu haraczu, co przyniosło mu przydomek „Bezradny”.
- Rok 991: Pierwszy duży atak wikingów, który skłonił Ethelreda do zapłacenia haraczu.
- Rok 994: Kolejne ataki, które wymusiły na królu dalsze ustępstwa.
- Rok 1002: Ethelred podjął decyzję o masowym wymordowaniu wikingów osiedlonych w Anglii, co doprowadziło do eskalacji konfliktu.
Wojny i zmiany
W miarę nasilania się konfliktu, Ethelred próbował zyskać wsparcie sojuszników. Udało mu się nawiązać współpracę z Norwegami, jednak nie przyniosło to długoletnich rezultatów. W 1013 roku król Swen Widłobrody z Danii zajął Anglię, zmuszając Ethelreda do ucieczki do Francji.
Powrót i ostatnie lata
W 1014 roku Ethelred powrócił do Anglii po śmierci Swena, ale jego rządy były nadal niepewne. Zmarł w 1016 roku, a jego panowanie pozostawiło Anglię w chaosie, co miało długofalowe konsekwencje dla kraju.
Podsumowanie
Ethelred II Bezradny był królem, którego panowanie naznaczone było nieustannymi najazdami wikingów i politycznymi trudnościami. Jego decyzje o płaceniu haraczu zamiast walki oraz nieudolne zarządzanie przyczyniły się do dalszego osłabienia Anglii, co miało wpływ na przyszłe pokolenia.
