Obniżenie Orawsko-Podhalańskie
Obniżenie Orawsko-Podhalańskie (514.1) to makroregion znajdujący się w Polsce i na Słowacji, w Centralnych Karpatach Zachodnich. Graniczy na południu z Łańcuchem Tatrzańskim, a na północy z Beskidami Zachodnimi. W jego skład wchodzą:
- Kotlina Orawsko-Nowotarska
- Pieniny
- Pogórze Spisko-Gubałowskie
- Rów Podtatrzański
Geologia
W eocenie Obniżenie Orawsko-Podhalańskie było niecką sedymentacyjną wypełnioną fliszem podhalańskim o grubości około 3 km. W neogenie, w wyniku wypiętrzania się Łańcucha Tatrzańskiego, południowa część regionu została podniesiona, podczas gdy północna ulegała uginaniu. W górnym miocenie w zachodniej części niecki powstało jezioro, które później wypełniło się warstwami żwirów i iłów transportowanych przez wodę z Tatr. Te procesy wpłynęły na podniesienie północnej części obniżenia oraz na jego zróżnicowanie na cztery makroregiony.
Ludność
Region zamieszkują różne grupy etniczne. W środkowej części, w dorzeczu Dunajca, mieszkają górale polscy, natomiast w dorzeczu Orawy dominują Słowacy, z obecnością polskich Orawian. Wschodnią część regionu zamieszkują Spiszacy oraz Rusini. W 1998 roku w polskiej części Obniżenia Orawsko-Podhalańskiego żyło około 150 tysięcy ludzi, z czego 40% w Nowym Targu i Zakopanem.
Podsumowanie
Obniżenie Orawsko-Podhalańskie to region o bogatej geologii i różnorodności etnicznej, będący ważnym obszarem kulturowym i przyrodniczym w Polsce i na Słowacji.
