(6) Hebe
(6) Hebe jest szóstą odkrytą planetoidą z pasa planetoid, który znajduje się pomiędzy orbitami Marsa a Jowisza. Została odkryta 1 lipca 1847 roku przez pruskiego astronoma Karla Ludwiga Henckego w Drezdenku. Nazwa planetoidy pochodzi od greckiej bogini młodości, Hebe, którą zaproponował Carl Friedrich Gauss.
Orbita
Planetoida (6) Hebe krąży wokół Słońca w średniej odległości 2,42 au, z nachyloną orbitą pod kątem 14,75° do ekliptyki. Jej mimośród wynosi 0,20. Peryhelium znajduje się w odległości 1,93 au, a aphelium 2,92 au od Słońca. Czas jednego obiegu wokół Słońca wynosi 3 lata i 283 dni.
Właściwości fizyczne
Hebe ma nieregularny kształt, osiągając wymiary 205×185×170 km. Jej albedo wynosi 0,268, a absolutna wielkość gwiazdowa to 5,71m. Planetoida obraca się wokół własnej osi co 7 godzin i 16 minut, przy nachyleniu osi obrotu wynoszącym 42° względem płaszczyzny orbity. Hebe składa się głównie ze skał krzemianowych oraz kompozytów żelazowo-niklowych i jest najprawdopodobniej źródłem meteorytów chondrytowych typu H, takich jak meteoryt Pułtusk.
Możliwy księżyc Hebe
5 marca 1977 roku, podczas zasłonięcia gwiazdy Gamma Ceti przez Hebe, zaobserwowano dodatkowe półsekundowe zakrycie, co sugerowało istnienie księżyca planetoidy. Obiekt ten, roboczo nazwany „Jebe”, miałby około 20 km średnicy i znajdował się około 900 km od Hebe. Jednak istnienie tego satelity nie zostało potwierdzone.
