Grigorij Zinowjew
Grigorij Jewsiejewicz Zinowjew, właściwie Owsiej-Gerszen Aronowicz Radomyslski, był rosyjskim socjaldemokratą i komunistą pochodzenia żydowskiego, a także jednym z czołowych działaczy ruchu bolszewickiego. Urodził się w Jelizawietgradzie (obecnie Kropywnycki) 22 września 1883, a zmarł 25 sierpnia 1936 w Moskwie. Był członkiem Komitetu Centralnego RKP(b) i WKP(b), a także przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Kominternu.
Życiorys
Zinowjew pochodził z zamożnej rodziny żydowskich rolników. W 1901 roku wstąpił do SDPRR. Po aresztowaniu w 1908 roku, wyemigrował za granicę, gdzie współpracował z Leninem i Lwem Kamieniewem. W czasie I wojny światowej napisał pracę „Socjalizm i wojna”. Po rewolucji lutowej w 1917 roku wrócił do Rosji, gdzie stał na czele organizacji bolszewickiej w Piotrogrodzie.
W 1918 roku popierał zawarcie pokoju brzeskiego i wzywał do nasilenia „czerwonego terroru”. W latach 1919-1926 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Kominternu, propagując ideę rewolucji światowej. W 1926 roku stracił wpływy i został usunięty z partii, a jego relacje ze Stalinem pogorszyły się.
Aresztowanie i śmierć
W 1935 roku, po zabójstwie Siergieja Kirowa, Zinowjew został aresztowany przez NKWD i skazany na 10 lat więzienia. W 1936 roku wziął udział w pierwszym pokazowym procesie moskiewskim, gdzie został oskarżony o kierowanie kontrrewolucyjną organizacją. Skazany na śmierć, został stracony 25 sierpnia 1936 roku, a jego prochy pochowano anonimowo.
Rehabilitacja
Zinowjew został zrehabilitowany 13 czerwca 1988 roku przez Plenum Sądu Najwyższego ZSRR.
Upamiętnienie
W latach 1924-1934 Jelizawietgrad nosił nazwę Zinowjewsk, na cześć Zinowjewa.
