Herb Ossoria
Ossoria to polski herb szlachecki, znany również pod zawołaniami Hosoryja, Osoryja i Szarza. Po raz pierwszy wzmiankowany w herbarzu „Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae” autorstwa Jana Długosza, sporządzonym w latach 1464–1480. Herb ten przyjęto na Litwie podczas unii horodelskiej w 1413 roku.
Obszar występowania
Występował głównie wśród rodów osiadłych w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, lubelskiej i sieradzkiej. Do najważniejszych rodzin pieczętujących się herbem Ossoria należą Konarscy i Tyrawscy, a także Emilia Sczaniecka.
Opis herbu
Opis herbu Ossoria brzmi następująco:
- Na tarczy w polu czerwonym, złote koło wyszczerbione ze srebrnym krzyżem.
- W klejnocie trzy pióra strusie.
- Labry herbowe czerwone, podbite złotem.
Historia i geneza
Herb Ossoria był już wspomniany w zapiskach sądowych z 1396 roku. W wyniku unii horodelskiej, herb został przeniesiony na Litwę, gdzie do rodu Ossoriów przyjęto bojara Twerbutha. Mikołaj z Korabiewic, jako adoptujący, przywiesił do aktu swoją pieczęć.
Herbowni
Lista herbownych, opracowana na podstawie wiarygodnych źródeł, wskazuje na częste przypisywanie niewłaściwych herbów rodów szlacheckich. Pełna identyfikacja przynależności do danego rodu wymaga badań genealogicznych. Wiele akt i dokumentów zaginęło w czasie II wojny światowej, co utrudnia rekonstrukcję pełnej listy herbownych.
Według „Herbarza polskiego” Tadeusza Gajla, do herbu Ossoria uprawnione są m.in. następujące nazwiska:
- Konarski
- Tyrawski
- Jury Łyczkowski wspomina również o Bałtowskim i Żyburtowiczu.
Galeria
W galerii znajduje się ekslibris z herbem Ossoria oraz szkatuła cukrowa z herbem Ossoria, datowana na XIX wiek.
