Ernest Orlando Lawrence
Ernest Orlando Lawrence (ur. 8 sierpnia 1901, zm. 27 sierpnia 1958) był amerykańskim fizykiem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za wynalezienie cyklotronu oraz jego zastosowania w badaniach nad pierwiastkami sztucznie promieniotwórczymi.
Życiorys
Lawrence ukończył studia na Uniwersytecie Dakoty Południowej w 1922 roku, a doktorat obronił na Uniwersytecie Yale w 1925. Pracował tam do 1927 roku, prowadząc badania nad efektem fotoelektrycznym. W 1928 roku podjął pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, gdzie w 1930 roku opracował koncepcję cyklotronu. Już w 1932 roku urządzenie to umożliwiło przyspieszenie jonów wodoru do energii 80 000 elektronowoltów. W 1939 roku otrzymał Nagrodę Nobla za swoje osiągnięcia.
Podczas II wojny światowej Lawrence brał udział w projekcie Manhattan, projektując kalutron – urządzenie do pozyskiwania wzbogaconego uranu. Po wojnie promował ideę finansowania dużych projektów naukowych przez państwo. Na jego cześć nazwano pierwiastek o liczbie atomowej 103 – lawrencium (Lr).
Odznaczenia i wyróżnienia
Lawrence był członkiem wielu amerykańskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych oraz otrzymał tytuł doctor honoris causa od trzynastu uniwersytetów. Wyróżnienia, które otrzymał, obejmują:
- Nagroda Enrica Fermiego (1957)
- Medal Hughesa
- Medal for Merit
- Comstock Prize in Physics
- Elliott Cresson Medal
- Duddell Medal
- Faraday Medal
Życie prywatne
Lawrence ożenił się w 1932 roku z Mary Kimberly Blumer, z którą miał sześcioro dzieci. Interesował się żeglarstwem, tenisem oraz muzyką.
