Krystyna Janda, niekwestionowana ikona polskiej kultury, znana ze swoich niezapomnianych ról zarówno w filmie, jak i w teatrze, niedawno ujawniła poważny problem zdrowotny, z którym zmaga się od lat. W wywiadzie dla radiowej Trójki opowiedziała o swojej częściowej utracie słuchu oraz o sposobach, w jakie stara się radzić sobie z tą trudnością.
Zmagania z utratą słuchu
Janda, która na scenie teatralnej potrafi poruszać publiczność swoim donośnym głosem, zdradziła, że od czterech lat korzysta z aparatu słuchowego. Jak sama przyznała, jest to efektem jej intensywnej kariery artystycznej. „To jest sprawa zawodowa. Tyle zagrałam, darłam się na scenie… I pierwszy raz włożyłam maleńki aparat do ucha” – relacjonowała w programie „Przy stole”. Cierpliwie tłumacząc, jak długo musiała dostosowywać się do nowej sytuacji, podkreśliła, że nowoczesne technologie umożliwiły jej powrót do pełnej formy zawodowej.
Nowoczesna technologia w służbie artystki
Dzięki innowacyjnym rozwiązaniom, Krystyna Janda odnajduje radość w wykonywaniu swojej pracy. „Te aparaty to jakiś kosmos” – powiedziała z entuzjazmem, opisując, jak dokładnie może kontrolować dźwięki wydobywające się z jej gardła. „Nagle wyszłam na scenę i usłyszałam swój głos od środka. Usłyszałam, jak mówię naprawdę” – dodała, z entuzjazmem przypominając sobie, jak zmieniło to jej sposób pracy nad interpretacją ról.
Rozpoznawalność dzięki unikalnemu głosowi
Charakterystyczny głos Jandy jest tak rozpoznawalny, że przechodnie w sklepach słysząc jej mowę, natychmiast ją identyfikują. „Ludzie rozpoznają mnie w sklepie po głosie. Odwracają się nagle wszyscy, gdy mówię: 'poproszę 10 dag szynki’” – żartowała aktorka, ilustrując, jak bliska jest jej więź z fanami.
W ostatnich dniach Janda podzieliła się również refleksjami na temat swojego życia po zakończeniu aktywnej kariery, a także przywołała smutne wspomnienia na rocznicę śmierci Piotra Machalicy. Poza tym zaskoczyła swoich rozmówców, przerywając wywiad po jednym pytaniu. To wywołało wiele emocji i spekulacji wśród jej fanów i miłośników sztuki, którzy nieustannie zastanawiają się, co dzieje się w jej osobistym życiu.
