Kapibara wielka (Hydrochoerus hydrochaeris)
Kapibara wielka to największy współczesny gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych, osiągający wagę do 65 kg. Jest roślinożernym zwierzęciem wodno-lądowym, zamieszkującym tereny Ameryki Południowej. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje ją jako gatunek najmniejszej troski (LC).
Systematyka
Opisano ją po raz pierwszy przez Linneusza w 1766 roku jako Sus hydrochaeris, jednak później została przeniesiona do rodzaju Hydrochoerus przez Mortena Brunnicha. Typowym gatunkiem tego rodzaju jest kapibara wielka, a także kapibara mała (Hydrochoerus isthmius).
Nazewnictwo
Nazwa „capybara” pochodzi z języka guarani i oznacza zwierzę związane z trawą. Różne regiony Ameryki Południowej mają swoje lokalne nazwy dla kapibary, takie jak carpincho w Paragwaju czy chigüire w Wenezueli.
Budowa ciała
Kapibara wielka mierzy od 100 do 130 cm długości i charakteryzuje się masywną budową ciała oraz szczeciniastą sierścią. Posiada 66 chromosomów, a jej uzębienie jest dostosowane do roślinożernych nawyków żywieniowych.
Tryb życia
Kapibary prowadzą życie wodno-lądowe, spędzając poranki w wodzie i żerując w późnym popołudniu. Ich dieta składa się głównie z traw. Osiągają dojrzałość płciową w wieku około 18 miesięcy, a ciąża trwa około 150 dni.
Struktura społeczna
Kapibary żyją w grupach od jednej pary do kilkudziesięciu osobników, zwykle rządzonych przez dominującego samca. Liczba zwierząt w stadzie zmienia się w zależności od pory roku.
Komunikacja
Kapibary porozumiewają się za pomocą gwizdów i chrząkań, a także oznaczają swoje terytorium zapachem, korzystając z gruczołów zapachowych zlokalizowanych wokół odbytu.
Występowanie
Kapibara wielka zamieszkuje tereny Ameryki Południowej, w tym Wenezuelę, Brazylię, Kolumbię i Argentynę, preferując siedliska blisko wody, takie jak brzegi rzek i podmokłe tereny.
Zagrożenia i ochrona
Kapibary są narażone na zmiany środowiskowe, takie jak powodzie i susze, które wpływają na dostępność pożywienia i wody. Mimo to, dzięki adaptacyjnej naturze, potrafią przetrwać w różnych warunkach.
Kapibara wielka jest istotnym elementem ekosystemów, w których żyje, i jej ochrona jest kluczowa dla zachowania bioróżnorodności regionów, które zamieszkuje.
