„`html
Marek Jan Siemek
Marek Jan Siemek (27 listopada 1942 – 30 maja 2011) był polskim filozofem i tłumaczem, profesorem filozofii w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego oraz kierownikiem Zakładu Filozofii Społecznej. Ukończył studia filozoficzne w 1965 roku i był uczniem Bronisława Baczki, kontynuując tradycję Warszawskiej Szkoły Historii Idei.
Myśl i działalność naukowa
Siemek był znany z interpretacji marksizmu jako filozofii transcendentalnej oraz z przyjęcia heglizmu jako formy społecznej filozofii. Jego prace koncentrowały się na problematyce filozofii transcendentalnej, łącząc idealizm niemiecki z interpretacjami Kanta i Heideggera. Wyrażał przekonanie, że Hegel stworzył nowoczesną teorię uspołecznienia, która realizuje ideał wolności dzięki racjonalności.
W 1986 roku został członkiem Rady Naukowej Internationale Hegel-Gesellschaft. W 2006 roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Bonn. Był przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego Biblioteki Współczesnych Filozofów PWN oraz członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Collegium Invisibile. Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Publikacje
- Fryderyk Schiller, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970
- Idea transcendentalizmu u Fichtego i Kanta, Warszawa: PWN, 1977
- Filozofia, dialektyka, rzeczywistość, Warszawa: PIW, 1982
- W kręgu filozofów, Warszawa: Czytelnik, 1984
- Hegel i filozofia, Warszawa: Oficyna Naukowa, 1998
- Wykłady z klasycznej filozofii niemieckiej, Warszawa: PWN, 2011
Tłumaczenia
- „Prawdy szukamy obaj”. Z korespondencji między Goethem i Schillerem, Warszawa 1974
- Martin Heidegger, Nauka i namysł; Przezwyciężenie metafizyki, Warszawa 1977
- György Lukács, Młody Hegel, Warszawa 1980
Podsumowanie
Marek Jan Siemek był wybitnym filozofem, który wniósł istotny wkład w rozwój myśli filozoficznej w Polsce. Jego prace dotyczące heglizmu i marksizmu, a także tłumaczenia literatury filozoficznej, pozostają ważnym elementem współczesnej filozofii.
„`
