Tryb wirtualny (V86)
Tryb wirtualny, znany również jako Virtual 8086 (V86), to specjalny tryb pracy procesorów architektury IA-32, dostępny w trybie chronionym. Umożliwia on uruchamianie programów zaprojektowanych do działania w trybie rzeczywistym, symulując działanie procesora Intel 8086. Tryb ten umożliwia dostęp do 1 MB pamięci operacyjnej i odpowiednich rejestrów procesora, wykonując jedynie rozkazy, które są zgodne z tym otoczeniem.
W odróżnieniu od natywnego trybu rzeczywistego, dostęp do portów wejścia-wyjścia oraz przerwania są kontrolowane przez system operacyjny. Taka architektura pozwala na jednoczesne uruchamianie wielu procesów w trybie V86, co zapewnia bezkonfliktową pracę z „zwykłymi” procesami systemowymi.
Aby zrealizować dostęp do portów oraz obsługę przerwań, system operacyjny emuluje sprzęt i konwertuje żądania procesów w trybie V86 na odpowiednie akcje sterowników urządzeń.
Wykorzystanie trybu V86
Tryb V86 jest głównie stosowany do uruchamiania programów DOS-owych, które działają w trybie rzeczywistym architektury x86. Systemy Windows mają wbudowane mechanizmy do uruchamiania takich programów. Na przykład, 32-bitowe wersje Windows NT zawierają komponent NTVDM, natomiast w 64-bitowych wersjach ten mechanizm został usunięty. W systemach Linux dostępne są emulatory, takie jak DOSBox i DOSEMU.
64-bitowe systemy
Procesory 64-bitowe o architekturze x86-64 nie obsługują trybu wirtualnego 8086 ani trybu rzeczywistego. Mimo to, tryb V86 jest dostępny, gdy procesor działa w trybie Legacy. W przypadku aktywacji funkcji sprzętowej wirtualizacji (VT-x lub AMD-V), procesor w trybie Long może uruchomić logiczny procesor, który następnie może pracować w trybie V86.
