Aleksander Fogiel – Krótkie biogram
Aleksander Fogiel (ur. 26 lutego 1910 w Siedlcach, zm. 17 stycznia 1996 w Łodzi) był polskim aktorem teatralnym i filmowym, reżyserem oraz dyrektorem teatrów. Jego działalność artystyczna obejmowała również scenografię i dekorację teatralną.
Wczesne życie i wojna
Urodził się w rodzinie kolejarskiej, ukończył Technikum Kolejowe oraz kurs rysunku i zdobnictwa w Warszawie. Pracował jako dekorator teatralny i debiutował w teatrach Wojska Polskiego, gdzie pełnił różne role do zakończenia II wojny światowej. W czasie wojny założył Frontowy Teatr Artylerii 2 Armii Wojska Polskiego.
Działalność po wojnie
Po wojnie Fogiel współpracował z wieloma teatrami w Polsce, m.in. w Wrocławiu, Poznaniu i Łodzi. W Szczecinie założył Teatr Lalki i Aktora „Pleciuga”. Debiut filmowy zaliczył w 1958 roku w filmie „Baza ludzi umarłych”. W swoim dorobku miał ponad sto ról filmowych, w tym znane postaci w filmach „Krzyżacy” i trylogii „Sami swoi”.
Życie prywatne
Fogiel był żonaty z Celiną Dąbrowską. Miał trzech synów, z których dwóch jest aktorami-śpiewakami, a trzeci był tancerzem. Jego wnuk, Krzysztof Fogiel, zadebiutował w serialu „Czterdziestolatek. 20 lat później”. Zmarł w 1996 roku w Łodzi i został pochowany na cmentarzu komunalnym.
Teatr
- Teatr Wojska Polskiego w Warszawie
- Teatr Garnizonowy w Siedlcach
- Teatr Polski we Wrocławiu
- Teatr Dramatyczny w Szczecinie
- Teatr Powszechny w Łodzi
- Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
- Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wlkp.
Filmografia
Fogiel wystąpił w wielu filmach, w tym:
- Krzyżacy (1960)
- Sami swoi (1967)
- Nie ma mocnych (1974)
- Kochaj albo rzuć (1977)
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaka Honorowa miasta Łodzi
Linki zewnętrzne
Więcej informacji o Aleksandrze Fogielu można znaleźć w bazie Akademii Polskiego Filmu.
Fogiel pozostaje ważną postacią w polskim teatrze i filmie, a jego wkład w kulturę jest nadal doceniany.