Leczenie kanałowe

Leczenie kanałowe

Leczenie kanałowe, znane również jako leczenie endodontyczne, jest metodą stosowaną w przypadku nieodwracalnych zapaleń miazgi zęba. Proces ten obejmuje usunięcie zmienionej chorobowo miazgi z komory i kanałów zęba, ich dezynfekcję oraz wypełnienie materiałem, najczęściej gutaperką. Leczenie powinno być prowadzone pod kontrolą radiologiczną, a w niektórych przypadkach z użyciem mikroskopu operacyjnego.

Efekty leczenia

Poprawnie przeprowadzone leczenie kanałowe pozwala na długotrwałe utrzymanie zęba w jamie ustnej bez objawów niepożądanych. Efekty leczenia można zauważyć na zdjęciach rentgenowskich po około sześciu miesiącach. Niewłaściwe leczenie może prowadzić do zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, co może skutkować koniecznością usunięcia zęba.

Diagnostyka

Diagnostyka jest kluczowym etapem leczenia kanałowego, obejmującym ocenę objawów klinicznych oraz wykonanie badań obrazowych, w tym najczęściej rentgenografii. Dzięki temu można określić liczbę i układ kanałów korzeniowych oraz stan kości wokół wierzchołka korzenia.

Przebieg leczenia

Przebieg leczenia kanałowego można podzielić na kilka kluczowych etapów:

• Otwarcie komory zęba – usunięcie miazgi.
• Opracowanie kanału – usunięcie miazgi i toksyn, z użyciem płukanek.
• Osuszenie kanałów.
• Wypełnienie kanałów – wykorzystanie materiałów biozgodnych, najczęściej gutaperki.
• Wypełnienie zęba – użycie materiałów kosmetycznych, takich jak kompozyty.

Powikłania

Leczenie kanałowe niesie ze sobą ryzyko powikłań, które mogą wystąpić zarówno w trakcie, jak i po zabiegu. Powikłania w trakcie leczenia obejmują:

• Problemy z opracowaniem kanału.
• Perforacje ścian kanału.
• Złamanie narzędzi w kanale.
• Obrzęk i ból, a nawet ropnie.
• Przepchnięcie materiału wypełniającego poza wierzchołek korzenia.

Powikłania po leczeniu mogą obejmować:

• Dolegliwości bólowe.
• Brak zagojenia zmian okołowierzchołkowych.