Neonówka – podstawowe informacje
Neonówka, znana również jako lampa neonowa lub jarzeniówka, została wynaleziona w 1910 roku przez Georges’a Claude’a. Jest to prosta lampa wyładowcza składająca się z dwóch elektrod umieszczonych w szklanej bańce wypełnionej gazem szlachetnym, takim jak neon. Świecenie lampy odbywa się dzięki zjawisku wyładowania jarzeniowego.
Zasada działania
Neonówka działa na zasadzie przyspieszania jonów obecnych w gazie, gdy napięcie jest przyłożone do elektrod. W wyniku tego procesu następuje jonizacja atomów, co prowadzi do powstania prądu elektrycznego i efektu świetlnego. Każda neonówka ma określone napięcie zapłonu, które może wynosić od 60 V do kilku kV. W przypadku napięcia przemiennego, katoda i anoda zmieniają swoje role, co powoduje migotanie światła.
Zastosowanie
- Sygnalizatory obecności napięcia w sieci energetycznej (np. lampki sygnalizacyjne i próbówki).
- Lampy cyfrowe (digitrony, lampy NIXIE) do wyświetlania cyfr oraz symboli.
- Oświetlenie pomocnicze w ciemności (np. neonówka w pobliżu włącznika).
- Lampy stroboskopowe dla oceny prędkości obracających się obiektów.
- Obwody zabezpieczające przed przepięciami oraz stabilizacja napięcia (stabilitrony).
- Reklamy wizualne w formie neonów, gdzie kolor świecenia zależy od użytego gazu.
Podsumowanie
Neonówki to wszechstronne urządzenia, które znalazły zastosowanie w różnych dziedzinach, od sygnalizacji po oświetlenie i reklamy. Ich działanie opiera się na zjawisku jarzenia gazu, a kolor emitowanego światła zależy od rodzaju gazu użytego w lampie. Choć nowoczesne technologie wyparły wiele zastosowań neonówek, wciąż cieszą się one popularnością wśród hobbystów oraz w reklamie.
