Albrycht Konstanty Ciechanowiecki
Albrycht Konstanty Ciechanowiecki herbu Dąbrowa (ok. 1627 – 12 czerwca 1675) był oboźnym wielkim litewskim, starostą orszańskim oraz ważnym wojskowym i politykiem w I Rzeczypospolitej. Pochodził z rodziny Ciechanowieckich, związanej z rodami litewsko-ruskimi, co czyniło go znaczącą postacią w województwie mścisławskim.
Działalność wojskowa i polityczna
W 1648 roku, Ciechanowiecki uczestniczył w elekcji Jana Kazimierza. W trakcie swojej kariery brał udział w wojnach kozackich oraz w potopie szwedzkim. W 1656 roku został marszałkiem ziemskim orszańskim, a w 1659 roku rotmistrzem kozackiej chorągwi królewskiej. W 1661 roku był jednym z konsyliarzy Związku Braterskiego i wyróżnił się w bitwie pod Kuszlikami, gdzie otrzymał od króla złoty łańcuch za męstwo.
W 1662 roku uzyskał starostwo kuszlickie na 30-letnią dzierżawę. Po śmierci hetmana Wincentego Gosiewskiego, Ciechanowiecki był brany pod uwagę jako kandydat na hetmana polnego litewskiego. Po likwidacji Związku Braterskiego został dowódcą wojsk litewskich. W 1663 roku został mianowany oboźnym wielkim litewskim, co wiązało się z rocznym wynagrodzeniem oraz odpowiedzialnością za kwatermistrzostwo.
W 1664 roku otrzymał dobra Berezowo i Topory, a dwa lata później wsie w ekonomii szawelskiej oraz starostwo sądowe orszańskie. Brał udział w sejmach, w tym w sejmie nadzwyczajnym abdykacyjnym w 1668 roku, gdzie podpisał abdykację Jana Kazimierza. W 1669 roku był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
Życie prywatne
Ciechanowiecki był żonaty z Anną Kantakuzen, z którą miał siedmioro dzieci (trzy córki i czterech synów). Żadne z nich nie osiągnęło godności senatorskich.
Podsumowanie
Albrycht Konstanty Ciechanowiecki był kluczową postacią w historii politycznej i wojskowej I Rzeczypospolitej w XVII wieku, uczestnicząc w wielu ważnych wydarzeniach i pełniąc wysokie funkcje w administracji oraz wojsku.
