Nakajima J9Y Kikka
Nakajima J9Y Kikka (jap. Kwiat pomarańczy) to japoński odrzutowy bombowiec, który był jedynym japońskim odrzutowcem z czasów II wojny światowej zdolnym do startu bez dodatkowych silników rakietowych. Pomimo swojego zaawansowania technologicznego, nigdy nie został użyty operacyjnie.
Historia i projekt
Inspiracją dla Kikki były sukcesy niemieckiego myśliwca Messerschmitt Me 262, co skłoniło japońskie dowództwo do rozpoczęcia prac nad podobnym samolotem w 1944 roku. Projektanci Kazuo Ohno i Kenichi Matsumura stworzyli dwusilnikowy, jednomiejscowy odrzutowiec, który miał mniejsze wymagania niż jego niemiecki odpowiednik. Kluczowe parametry Kikki obejmowały:
- maksymalny zasięg: 205 km z bombą 500 kg lub 278 km z bombą 250 kg
- prędkość maksymalna: 696 km/h
- wymagana długość rozbiegu: 350 m przy wsparciu silników rakietowych
Konstrukcja Kikki była całkowicie metalowa, z wyjątkiem powierzchni sterowych pokrytych płótnem. Samolot miał składane skrzydła, co umożliwiało jego przechowywanie w jaskiniach i tunelach. Silniki zamontowano w gondolach pod skrzydłami, co pozwalało na testowanie różnych jednostek napędowych.
Silniki i prototypy
Pierwotnie planowano użycie silników Ne-12, jednak z powodu problemów technicznych, zdecydowano się na budowę nowego silnika, Ne-20, inspirowanego niemieckim BMW 003. Pierwszy prototyp Kikki wzbił się w powietrze 7 sierpnia 1945 roku, jednak drugi prototyp uległ uszkodzeniu podczas startu 11 sierpnia z powodu wadliwego montażu systemu RATO.
Do zakończenia wojny nie odbyły się kolejne loty testowe, a na liniach produkcyjnych pozostawało jeszcze 25 egzemplarzy w różnym stadium ukończenia. Planowano także wersje myśliwskie, szkolne i rozpoznawcze, z myśliwską wersją wyposażoną w działka 30 mm oraz mocniejsze silniki.
Dane techniczne
- Rozpiętość: 10 m
- Długość: 8,12 m
- Wysokość: 2,95 m
- Masa własna: 2300 kg
- Masa startowa: 3500 kg
- Prędkość maksymalna: 712 km/h na pułapie 10 000 m
- Pułap: 12 000 m
- Zasięg: 950 km
- Uzbrojenie: 800 kg bomb
Podsumowując, Nakajima J9Y Kikka pozostaje interesującym przykładem japońskich starań o rozwój technologii odrzutowej w trudnych czasach II wojny światowej.
