Równanie Clapeyrona
Równanie Clapeyrona opisuje nachylenie linii równowagi na diagramie fazowym w układzie ciśnienie-temperatura i dotyczy kontaktu jednej fazy danego składnika z inną fazą tego samego składnika. Przejście fazowe ma charakter przemiany kwazistatycznej, co pozwala na zapisanie różniczki entropii jako
W kontekście pierwszej zasady termodynamiki dla tej fazy mamy:
Gdzie:
- – energia wewnętrzna,
- – entropia,
- – ciśnienie,
- – temperatura,
- – objętość,
- – ciepło,
- – praca,
- – potencjał chemiczny,
- – liczba moli.
Podstawiając definicję entalpii oraz entalpii swobodnej otrzymujemy:
W warunkach stałości temperatury i ciśnienia zachodzi , co prowadzi do:
Równanie Clapeyrona można wyprowadzić jako:
gdzie:
- – zmiana molowej entropii,
- – zmiana molowej objętości.
Przykład zastosowania
Równanie Clapeyrona ilustruje zasady jazdy na lodzie. Przy przejściu lodu do wody, równanie przyjmuje postać:
W związku z tym, że molowa entropia fazy ciekłej jest większa niż stałej, a objętość lodu jest większa od objętości wody, prawa strona równania jest ujemna. Zwiększenie ciśnienia prowadzi do obniżenia temperatury topnienia, co w praktyce skutkuje tworzeniem się warstwy wody pod łyżwą.
Prężność pary nasyconej
Równanie Clapeyrona jest również użyteczne w badaniu prężności pary nasyconej nad cieczą. W przybliżeniu, objętość molowa pary jest znacznie większa od objętości cieczy, co pozwala na zapisanie równania w uproszczonej formie. Zakładając model gazu doskonałego, otrzymujemy:
Scałkowując to równanie, uzyskujemy:
W wyniku podstawienia i uporządkowania, otrzymujemy zależność logarytmu ciśnienia pary nad cieczą od odwrotności temperatury, co jest zgodne z równaniem Antoine’a: