Księżyc pasterski
Księżyce pasterskie to niewielkie satelity, które orbitują w pobliżu pierścieni planet-olbrzymów. Ich grawitacyjne oddziaływanie kształtuje te pierścienie, a niektóre z nich mogą również dostarczać materiału do ich formowania. Najwięcej księżyców pasterskich występuje w układach planet z rozbudowanymi systemami pierścieni, takich jak Saturn i Uran.
Przykłady księżyców pasterskich
- Adrastea – w układzie Jowisza, ogranicza pierścień główny.
- Prometeusz i Pandora oraz Epimeteusz z Janusem – w układzie Saturna, związani z pierścieniem F.
- Kordelia i Ofelia – w układzie Urana, dotyczą pierścienia epsilon.
- Galatea – w układzie Neptuna, oddziałuje z pierścieniem Adamsa, tworząc charakterystyczne łuki.
Źródła materii pierścieni
Niektóre księżyce pełnią rolę źródła materii dla pierścieni. Przykłady to:
- Amalteę – uderzenia w jej powierzchnię zasilają jeden z pierścieni ażurowych Jowisza.
- Enceladus – jego aktywność kriowulkaniczna tworzy pierścień E Saturna.
Podsumowanie
Księżyce pasterskie mają kluczowe znaczenie dla kształtowania i zasilania pierścieni planetarnych. Ich oddziaływanie grawitacyjne oraz dostarczanie materiału przyczyniają się do dynamicznej struktury tych unikalnych systemów. Najbardziej znane przykłady tych satelitów występują w układach Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna.