Widłogonki
Widłogonki, znane również jako mysiogony (Diplura), to rząd stawonogów z podtypu Hexapoda. Obecnie wyróżnia się około 800 gatunków, z czego około 280 występuje w Europie, a w Polsce rozpoznano 10 gatunków z rodziny Campodeidae. Gatunki te osiągają długość do 6 mm i zazwyczaj zamieszkują miejsca takie jak gleba, martwe drewno czy ściółka.
Nazwa „widłogonki” pochodzi od charakterystycznych przysadek odwłokowych, które przypominają widełki (z greckiego „diplos” – dwa i „ouros” – ogon). Ciało widłogonków jest zwykle wąskie i wydłużone, a ich kolorystyka to zazwyczaj przezroczysta lub biała. Ciekawe jest to, że nie posiadają oczu, a na głowie mają parę czułków. Tylne wyrostki, które pełnią funkcje czuciowe, mogą być długie i cienkie lub przekształcone w szczypce, co jest przydatne dla gatunków drapieżnych w polowaniu na inne stawonogi.
Większość widłogonków jest roślinożerna i żywi się martwymi szczątkami organicznymi, co czyni je istotnymi elementami ekosystemów leśnych, gdzie przyczyniają się do rozkładu materii organicznej.
Systematyka
Widłogonki dzielą się na rzędy Dicellurata i Rhabdura. Analiza filogenezy sugeruje, że są one najbliżej spokrewnione z pierwogonkami oraz skoczogonkami, tworząc klad siostrzany dla owadów.
Podsumowanie
- Widłogonki (Diplura) to rząd stawonogów z około 800 gatunkami.
- W Polsce występuje 10 gatunków, głównie z rodziny Campodeidae.
- Ich długość wynosi do 6 mm, żyją w glebie i ściółce.
- Ciało jest wąskie, bezbarwne, a gatunki nie mają oczu.
- Odgrywają ważną rolę w ekosystemie, przyczyniając się do rozkładu materii organicznej.
