Plakodonty
Plakodonty (Placodontia) to rząd triasowych gadów morskich, które prawdopodobnie należą do rzędu Sauropterygia. Ich systematyka jest jednak wciąż niejasna. Skamieniałości tych zwierząt odkryto głównie w Europie.
Plakodonty charakteryzowały się krępych, spłaszczonym ciałem, pokrytym nieregularnie rozmieszczonymi płytkami kostnymi. U niektórych gatunków te płytki tworzyły zwarty pancerz. Miały krótką szyję, długi i gruby ogon oraz dobrze rozwinięte oko ciemieniowe. Ich długość mogła wynosić do 2,5 metra.
Te gady morskie wyspecjalizowały się w zbieraniu mięczaków i skorupiaków, wykorzystując mocne, płaskie zęby do miażdżenia muszli ramienionogów oraz małżów. Niektóre rodzaje, takie jak Placodus, miały zaokrąglone pyski z zębami wysuniętymi do przodu, podczas gdy inne, na przykład Placochelys, były bezzębne, z wydłużonymi ryjkami, które służyły do wyszukiwania miękkich zwierząt w mule dennym.
Ciekawym przedstawicielem plakodontów był bezzębny Henodus, osiągający około 1 metra długości, którego prostokątna głowa i krótkie ciało były osłonięte pancerzem przypominającym ten u żółwi. Plakodonty zamieszkiwały płytkie morza, obfitujące w skorupiaki i głowonogi, którymi się żywiły.
Klasyfikacja
- Rząd Placodontia
- Rodzaj Saurosphargis
