Ludwik Wejher
Ludwik Wejher herbu Skarzyna (1580/1586 – 1616) był synem Ernesta i Anny Mortęskiej oraz bratem Melchiora.
Życiorys
W 1594 roku rozpoczął studia na Akademii Wileńskiej, a w pierwszych latach XVII wieku kontynuował naukę w Ingolstadt i Padwie. Po studiach spędził czas na dworze Zygmunta III. W 1600 roku został posłem na sejm z województwa pomorskiego.
W listopadzie 1600 roku dowodził oddziałem 100 husarzy i 50 kozaków podczas walk w Inflantach, mimo wcześniejszej złej reputacji swojego oddziału. W miarę upływu lat, zdobywał kolejne tytuły i zaszczyty:
- 1608 – rotmistrz królewski
- 1612 – podskarbi ziem pruskich i ekonom malborski
- 1613 – podkomorzy chełmiński
- Starosta człuchowski (1610–1616)
- Starosta kościerzyński, nowodworski i tczewski
W czasie wojny moskiewskiej dowodził czterema chorągwiami, łącznie 800 żołnierzy. Uczestniczył również w oblężeniu Smoleńska. W 1611 roku był posłem na sejm z województwa kaliskiego i poznańskiego.
Podsumowanie
Ludwik Wejher był wybitnym politykiem i wojskowym w czasach I Rzeczypospolitej, który dzięki swoim zasługom zdobył szereg wysokich tytułów oraz odgrywał istotną rolę w wydarzeniach wojskowych i politycznych swojego czasu.
