George Koltanowski
George Koltanowski (17 września 1903 – 5 lutego 2000) był amerykańskim szachistą belgijskiego pochodzenia, dziennikarzem i działaczem szachowym. Urodził się w Antwerpii, a swoje życie zawodowe związał głównie z USA.
Kariera szachowa
Koltanowski poznał szachy w wieku 14 lat, a w 1924 roku zadebiutował w międzynarodowym turnieju. W tym samym roku uczestniczył w założeniu Międzynarodowej Federacji Szachowej FIDE oraz brał udział w pierwszej nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w Paryżu.
Do wybuchu II wojny światowej był jednym z czołowych szachistów Belgii, zdobywając tytuł mistrza Belgii czterokrotnie (1923, 1927, 1930, 1936) oraz reprezentując kraj na dwóch pierwszych olimpiadach szachowych (1927, 1928). W 1932 roku wygrał turniej w Antwerpii, a w latach 1934 i 1935 odniósł sukcesy w Barcelonie.
Symultany „na ślepo”
Koltanowski zdobył światową sławę dzięki umiejętności rozgrywania partii „na ślepo”. W 1931 roku w Antwerpii rozegrał symultanę na 30 szachownicach, wygrywając 20 partii i remisując 10. Rekord pobił w 1937 roku w Edynburgu, gdzie zwyciężył w 24 z 34 partii.
Emigracja i działalność dziennikarska
Po wybuchu wojny Koltanowski emigrował do San Francisco, gdzie został redaktorem działu szachowego San Francisco Chronicle. W trakcie swojej kariery opublikował około 19 tysięcy artykułów i wiele książek, w tym znaną monografię Colle System.
W 1950 roku zdobył tytuł mistrza międzynarodowego, a w 1988 roku został honorowym arcymistrzem. Reprezentował Stany Zjednoczone na olimpiadzie w 1952 roku, a także pełnił funkcję kierownika amerykańskiej drużyny olimpijskiej w latach 1952, 1968 i 1970.
Osiągnięcia i życie osobiste
Koltanowski zachował jasność umysłu do późnych lat życia, prowadząc pokazy gry „na ślepo” nawet w wieku 90 lat. Zmarł w 2000 roku w wieku 96 lat. Jego najwyższe miejsce w rankingu według Chessmetrics osiągnął w kwietniu 1936, zajmując 18. pozycję na świecie.
Bibliografia
- W. Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, str. 447-448
