11 Karpacka Dywizja Piechoty
11 Karpacka Dywizja Piechoty (11 DP) była jednostką piechoty Wojska Polskiego w okresie II RP. W międzywojniu jej dowództwo miało siedzibę w Stanisławowie, a w 1923 roku w skład dywizji wchodziły 48, 49 i 53 pułk piechoty oraz 11 pułk artylerii lekkiej.
Kampania Wrześniowa
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Karpaty”. Po przetransportowaniu koleją skoncentrowała się w rejonie Jasła. Od 7 września dywizja prowadziła działania obronne, w tym rozbicie oddziału pancernego SS „Germania” pod Mużyłowicami. Ostatecznie zniszczona 20 września na przedpolach Lwowa.
Odtworzenie Dywizji w 1944 roku
W 1944 roku, w ramach odtwarzania sił zbrojnych, Okręg Stanisławów Armii Krajowej powołał 11 Karpacką Dywizję Piechoty AK.
Historia i struktura
- 1 września 1919 – 2 Dywizja Strzelców Polskich przekształcona w 11 Dywizję Piechoty.
- Wojna polsko-bolszewicka: uczestnictwo w Bitwie Warszawskiej i nad Niemnem.
- Okres pokoju: dowództwo w Stanisławowie, 20 lutego 1937 nadano nazwę „Karpacka” oraz nowy emblemat.
Walki w 1939 roku
11 DP, pod dowództwem płk. Bronisława Prugar-Ketlinga, mobilizowano w rejonie Stryju, Stanisławowa i Kołomyi. W dniach 3-4 września dywizja przystąpiła do obrony linii Dunajca. 7 września rozpoczęła odwrót, a 14-16 września wspólnie z 38 DP rozbiła niemiecki pułk SS „Germania”. Po ciężkich walkach w rejonie Lwowa, 21 września oddziały 11 DP złożyły broń w obliczu okrążenia przez wojska sowieckie.
Ordre de Bataille we wrześniu 1939
W kampanii wrześniowej 11 DP składała się z:
- Dowództwo: płk. Bronisław Prugar-Ketling.
- Pułki piechoty: 48 pp, 49 pp, 53 pp.
- Artyleria: 11 pal i dywizjon artylerii ciężkiej.
- Pododdziały wsparcia: batalion saperów, szwadron kawalerii, kompania kolarzy.
Podsumowanie
11 Karpacka Dywizja Piechoty odegrała ważną rolę w obronie Polski we wrześniu 1939 roku, stawiając opór niemieckim i sowieckim agresorom, jednak ostatecznie zakończyła swój szlak bojowy w wyniku okrążenia i kapitulacji.
