Teodozjusz III – Krótkie Zarysy Życia
Teodozjusz III był cesarzem bizantyjskim w latach 715-717. Jego daty urodzenia i śmierci są niepewne. Pochodził z Adramyttium (dziś Edremit w Turcji), gdzie pracował jako poborca podatkowy.
Objęcie Władzy
W maju 715 roku, w trakcie buntu przeciwko cesarzowi Anastazjuszowi II, Teodozjusz został obwołany cesarzem przez zbuntowane wojska z regionu Opsikion. Według kronikarza Teofana Wyznawcy, przyjął tę władzę wbrew swojej woli, jednak po jej zaakceptowaniu ruszył na Konstantynopol, gdzie rozpoczął oblężenie miasta. Miasto zdobyto w listopadzie 715 roku, co zmusiło Anastazjusza do ucieczki do Nicei, gdzie w 716 roku uznał władzę Teodozjusza.
Problemy i Konflikty
Po objęciu władzy Teodozjusz zmierzył się z różnymi wyzwaniami:
- Wybuch powstania w Anatolii przeciwko niemu.
- Oblężenie przez floty arabskie.
Aby zyskać wsparcie, Teodozjusz zwrócił się do chana Terweła, który wysłał swoje wojska, ale wymusił na cesarzu korzystny traktat. Teodozjusz zobowiązał się do płacenia rocznego trybutu w drogich tkaninach i skórach oraz zawarł korzystne klauzule handlowe, co ustabilizowało na pewien czas relacje bułgarsko-bizantyjskie.
Upadek i Klasztor
W 717 roku wybuchło kolejne powstanie, tym razem pod wodzą Leona Izauryjczyka, który schwytał syna Teodozjusza, Tyberiusza. W wyniku tego Teodozjusz ustąpił ze stanowiska 25 marca 717 roku i obaj, on oraz jego syn, wstąpili do klasztoru.
Ostatnie Wzmianki
W 729 roku pojawiły się informacje o Teodozjuszu jako biskupie Efezu. Niektórzy historycy sugerują, że mogło chodzić o jego syna. Ostatnia wzmianka o biskupie pochodzi z 24 lipca 754 roku, kiedy to uczestniczył w ikonoklastycznym synodzie w Hierei.
