Operatory kreacji i anihilacji
Operatory kreacji i anihilacji, wprowadzone przez Diraca, są kluczowymi narzędziami w teorii kwantowej, szczególnie w kontekście oscylatora harmonicznego. Działają na stany własne operatora Hamiltona, gdzie operator kreacji dodaje kwant energii, a operator anihilacji go odejmuje. W przypadku działania operatora anihilacji na najniższy stan, wynik to 0.
Uogólnienie tych operatorów umożliwiło opis pól bozonowych i fermionowych jako stanów kwantowych, co stanowi podstawę tzw. drugiej kwantyzacji. Przykładem może być kwantyzacja pola elektromagnetycznego, w której kwantami są fotony.
Definicja operatorów
Operatory kreacji i anihilacji definiujemy następująco:
- – operator kreacji,
- dla ,
- – operator anihilacji.
Przykład działania operatorów
Operator kreacji przekształca stan do , dodając 1 kwant energii. Z kolei operator anihilacji przekształca do , odejmując 1 kwant energii lub zerując funkcję falową w przypadku najniższego stanu
Reguły komutacji
Reguły komutacji dla operatorów są następujące:
Operatory w kwantowaniu pól
W kwantowej teorii pól cząstki są traktowane jako pola fizyczne. Drugą kwantyzację realizuje się poprzez operatory kreacji i anihilacji, które operują w przestrzeni Focka. Operator kreacji transformuje stany do wyższej liczby cząstek, a operator anihilacji do niższej, lub zeruje stan próżni.
Reguły dla fermionów i bozonów
Istnieją różne reguły komutacyjne dla fermionów i bozonów:
- Fermiony:
- Bozony:
Operator liczby cząstek
Operator całkowitej liczby cząstek wyraża się jako
Dzięki operatorom kreacji i anihilacji oraz regułom komutacyjnym, możliwe jest budowanie stanów wielocząstkowych w teorii kwantowej, co jest kluczowe dla zrozumienia zachowań cząstek w fizyce kwantowej.