Ławoczkin Ła-5
Ławoczkin Ła-5 to radziecki myśliwiec z okresu II wojny światowej, opracowany przez biuro konstrukcyjne S.A. Ławoczkina. Samolot, będący rozwinięciem modelu ŁaGG-3, zyskał reputację jednego z najlepszych myśliwców radzieckiego lotnictwa. Oprócz wersji myśliwskiej, mógł być również używany jako myśliwsko-bombowy.
Specyfikacja
- Typ: Samolot myśliwski i myśliwsko-bombowy
- Konstrukcja: Dolnopłat o konstrukcji mieszanej
- Silnik: 14-cylindrowy M-82 o mocy 1700 KM
- Rozpiętość: 9,67 m
- Długość: 8,71 m
- Wysokość: 2,8 m
- Masa startowa: 3300 kg
- Prędkość maksymalna: 587 km/h na poziomie morza, 680 km/h na wysokości 6000 m
- Pułap: 11 000 m
- Zasięg: 640 km
- Uzbrojenie: 2 działka 20 mm i możliwość podwieszenia bomb
Produkcja i Użytkownicy
Produkcja Ła-5 rozpoczęła się w marcu 1942 roku i trwała do 1945 roku. Głównymi użytkownikami samolotu były Wojskowe Siły Powietrzne ZSRR, a także Czechosłowacja i Polska. Samolot brał udział w licznych bitwach, w tym na froncie wschodnim, gdzie przyczynił się do zwiększenia strat niemieckich.
Historia i Rozwój
Początkowo Ła-5 był rozwinięciem samolotu ŁaGG-3, jednak wyposażono go w mocniejszy silnik, co znacząco poprawiło jego osiągi. Pierwsze egzemplarze trafiły na front w sierpniu 1942 roku. Samolot był w stanie konkurować z niemieckimi myśliwcami, takimi jak Messerschmitt Bf 109 i Focke-Wulf Fw 190.
Warianty
W trakcie produkcji powstało kilka wersji Ła-5, w tym Ła-5F z turbodoładowanym silnikiem oraz Ła-5FN z dalszymi usprawnieniami. Wersje te różniły się m.in. zastosowanymi materiałami oraz kształtem osłony kabiny.
Zachowane Egzemplarze
Do dzisiaj nie zachowały się żadne oryginalne egzemplarze Ła-5, ale w muzeach znajdują się późniejsze wersje rozwojowe, takie jak Ła-7 i Ła-9.
Podsumowanie
Ławoczkin Ła-5 był kluczowym elementem radzieckiego lotnictwa w czasie II wojny światowej, łącząc innowacyjną konstrukcję z potężnym uzbrojeniem, co czyniło go jednym z najskuteczniejszych myśliwców tamtego okresu.