Robert Bárány – Życiorys
Robert Bárány, austriacki lekarz pochodzenia węgiersko-żydowskiego, urodził się 22 kwietnia 1876 roku w Wiedniu. Był najstarszym z sześciorga dzieci Ignáza Bárány’ego i Marii Hock. W młodości cierpiał na gruźlicę kości, co skłoniło go do zainteresowania medycyną. W 1900 roku obronił doktorat i rozpoczął pracę w szpitalu miejskim we Frankfurcie, a następnie w różnych klinikach w Wiedniu.
Bárány specjalizował się w otolaryngologii, szczególnie w badaniu roli błędnika i móżdżku w równowadze ciała. Opracował podstawowe metody oceny zmysłu równowagi i za swoje badania nad aparatem przedsionkowym otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1914 roku. Z uwagi na I wojnę światową ogłoszenie nagrody miało miejsce dopiero w 1915 roku, kiedy to był w niewoli rosyjskiej.
Po uwolnieniu w 1916 roku, Bárány powrócił do Wiednia, jednak z powodu krytyki ze strony środowiska naukowego przeniósł się do Uppsali, gdzie objął stanowisko dyrektora Instytutu Otologicznego. Mimo ułomności fizycznej aktywnie uprawiał tenis i wspinaczkę.
Życie prywatne
W 1909 roku poślubił Idę Felicitas Berger. Para miała trójkę dzieci, które również wybrały kariery medyczne: farmakolog Ernst Barany, gastroenterolog Franz Barany oraz psychiatra Ingrid Barany Gifford. W późniejszych latach życia Bárány zmagał się z konsekwencjami udarów mózgu, co prowadziło do częściowego paraliżu. Zmarł 8 kwietnia 1936 roku w Uppsali.
Podsumowanie
- Robert Bárány był austriackim lekarzem i laureatem Nagrody Nobla w 1914 roku.
- Specjalizował się w otolaryngologii i badaniach nad równowagą ciała.
- Urodził się w Wiedniu, a część życia spędził w Uppsali jako dyrektor Instytutu Otologicznego.
- Był żonaty i miał trójkę dzieci, które również zostały lekarzami.
- Zmarł w 1936 roku w wyniku udarów mózgu.
