Rząd Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha (1976–1980)
Rząd pod kierownictwem Piotra Jaroszewicza, a później Edwarda Babiucha, został powołany 27 marca 1976 roku. Jaroszewicz pełnił funkcję prezesa Rady Ministrów do 18 lutego 1980 roku, kiedy to jego miejsce zajął Babiuch. Rząd składał się z 38 członków, w tym przedstawicieli Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (ZSL) oraz Stronnictwa Demokratycznego (SD).
W dniu zaprzysiężenia do rządu weszli między innymi:
- Piotr Jaroszewicz (PZPR) – prezes Rady Ministrów
- Longin Cegielski (ZSL) – wiceprezes Rady Ministrów
- Mieczysław Jagielski (PZPR) – wiceprezes Rady Ministrów
- Wojciech Jaruzelski (PZPR) – minister obrony narodowej
- Stefan Olszowski (PZPR) – minister spraw zagranicznych
- Henryk Kisiel (PZPR) – minister finansów
Zmiany w składzie Rady Ministrów
W trakcie kadencji rządu miały miejsce liczne zmiany w składzie Rady Ministrów:
- 2 grudnia 1976 – Odwołania: Jerzego Gawrysiaka (minister handlu wewnętrznego), Alojzego Karkoszkę (wiceprezes), Stefana Olszowskiego (minister spraw zagranicznych).
- 31 marca 1977 – Odwołanie: Jana Kulpińskiego (minister górnictwa).
- 17 grudnia 1977 – Odwołania: Kazimierza Barcikowskiego (minister rolnictwa), Tadeusza Bejma (minister komunikacji).
- 26 stycznia 1978 – Odwołanie: Józefa Tejchmy (minister kultury i sztuki).
- 8 lutego 1979 – Odwołanie: Andrzeja Szozdy (minister energetyki).
- 18 lutego 1980 – Odwołanie: Piotra Jaroszewicza jako prezesa Rady Ministrów.
Edward Babiuch, po objęciu stanowiska, złożył dymisję na początku kwietnia 1980 roku, co zakończyło urzędowanie rządu.
Podsumowanie
Rząd Jaroszewicza i Babiucha przeszedł przez wiele zmian personalnych w latach 1976–1980, co miało znaczący wpływ na politykę i administrację w Polsce. Kluczowe decyzje i zmiany kadrowe miały miejsce w kontekście wyzwań społeczno-gospodarczych tamtego okresu.
