Herkulanum – Historia i Wykopaliska
Herkulanum (wł. Ercolano) to miasto w Kampanii, blisko Wezuwiusza, które zostało zniszczone podczas wybuchu wulkanu 24 sierpnia 79 roku.
Historia miasta
Herkulanum miało swoje korzenie w osadnictwie oskijskim i w VI wieku p.n.e. stało się częścią Etruska. W V wieku p.n.e. miasto zostało zdobyte przez Samnitów, a od 307 p.n.e. było sprzymierzeńcem Rzymu. Dzięki swojemu położeniu blisko Neapolu, Herkulanum przekształciło się w popularne miejsce wypoczynku, a Sulla założył tam osadę weteranów w 89 p.n.e.
Wykopaliska
Podczas wybuchu Wezuwiusza miasto zostało pokryte błotem wulkanicznym o grubości do 12 metrów. Ruiny Herkulanum zostały przypadkowo odkryte w 1709 roku podczas kopania studni, kiedy to natrafiono na fragmenty teatru miejskiego. W latach 1738-1765, na zlecenie Karola Burbona II, przeprowadzono sondaże, które, mimo że wyrządziły wiele szkód, doprowadziły do odkrycia Willi Papirusów.
Prace wykopaliskowe były kontynuowane do lat 1865, jednak skomplikowane warunki geologiczne spowolniły postępy. Systematyczne badania rozpoczęły się w 1927 roku, odsłaniając siedem insuli, ale większość miasta pozostaje nieodkryta.
Układ miasta
Herkulanum było pierwotnie otoczone murami i schodziło tarasami w kierunku morza. W dolnej części mieszkała arystokracja w willach, podczas gdy biedniejsza ludność osiedlała się na wyższych tarasach. Typowe domy miały konstrukcję wzmocnioną drewnianą kratownicą.
Willa Papirusów
Willa Papirusów to jedno z najważniejszych odkryć archeologicznych. Położona nad brzegiem morza, schodziła ku niemu czterema tarasami, a na jednym z nich znajdowała się prawdopodobnie biblioteka. Odkryto 1785 zwojów papirusu, z których wiele zniszczono w XVIII wieku. Te, które przetrwały, zawierają dzieła epikurejczyków oraz łacińskie teksty.
Inne znaleziska
W 1990 roku, w porcie Herkulanum odkryto około 200 szkieletów ludzkich z I wieku n.e., co jest szczególnie cenne, ponieważ do III wieku Rzymianie kremowali zwłoki, a niewiele szczątków przetrwało do naszych czasów. Znalezione szczątki reprezentują różne płci, wiek i pochodzenie społeczne.