[the_ad id="296445"]
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
[the_ad id="295880"]

Zespół Downa

Zespół Downa

Zespół Downa, znany również jako trisomia 21, to zespół wad wrodzonych spowodowany obecnością dodatkowego chromosomu 21. Po raz pierwszy opisany został przez Johna Langdona Downa w 1862 roku, a jego genetyczna przyczyna została zidentyfikowana w 1959 roku przez Jérôme’a Lejeune’a.

Częstość występowania zespołu Downa szacuje się na 1 na 800–1000 żywych urodzeń. Osoby z zespołem Downa zazwyczaj mają mniejsze zdolności poznawcze, a objawy mogą obejmować wady wrodzone, zwiększone ryzyko infekcji oraz charakterystyczne cechy dysmorficzne.

Przyczyny

Przyczyny zespołu Downa obejmują trzy główne rodzaje aneuploidii:

  • Trisomia 21: Najczęściej występująca forma, spowodowana nondysjunkcją chromosomów w podziale komórkowym.
  • Mozaicyzm: Część komórek ma prawidłową liczbę chromosomów, a część ma trisomię.
  • Translokacja Robertonowska: Dodatkowy materiał genetyczny chromosomu 21 może być przyłączony do innego chromosomu.

Objawy i cechy

Osoby z zespołem Downa mogą mieć charakterystyczne cechy, takie jak:

  • Krótkogłowie, spłaszczona potylica
  • Płaski profil twarzy
  • Mongoloidalne ustawienie oczu
  • Wystający język
  • Niedorozwój umysłowy

Wady wrodzone, takie jak wady serca, są także powszechne. Większość osób ma niepełnosprawność intelektualną od lekkiej do umiarkowanej.

Diagnostyka prenatalna

Kobiety w ciąży mogą być poddane badaniom przesiewowym na obecność zespołu Downa. Standardowe metody, takie jak amniopunkcja czy biopsja kosmówki, mogą potwierdzić diagnozę. Ryzyko związane z tymi badaniami jest niewielkie, jednak istnieje możliwość wystąpienia fałszywie dodatnich wyników.

Wsparcie i edukacja

Dzieci z zespołem Downa wymagają specjalnej opieki i wsparcia w rozwoju. Współczesne podejście umożliwia im integrację w społeczeństwie i edukację w szkołach z dostosowanym programem. W Holandii większość dzieci z zespołem Downa dorasta w rodzinach i uczęszcza do przedszkoli oraz szkół.

Oczekiwana długość życia

Średnia długość życia osób z zespołem Downa wzrosła z około 25 lat w 1983 roku do 49 lat w 2002 roku. Współczesne osiągnięcia medyczne pozwalają na poprawę jakości życia i zwiększenie długości życia osób z tym zespołem.

Podsumowanie

Zespół Downa to złożony stan wymagający zrozumienia oraz odpowiedniego wsparcia. Postęp w diagnostyce, medycynie i edukacji daje nadzieję na lepsze życie dla osób z tym zespołem oraz ich rodzin.

[the_ad id="295962"]