Wilgoć (W)
Wilgoć to termin odnoszący się do wody obecnej w powietrzu w formie pary lub aerozolu, a także na powierzchni ciał stałych. Występuje praktycznie wszędzie, z wyjątkiem obszarów pustynnych i polarnych.
Wilgoć w powietrzu
Wilgotność powietrza, mierzona w jednostkach względnych, zależy od temperatury i warunków atmosferycznych, takich jak opady. W pomieszczeniach wpływają na nią m.in.:
- wilgotność powietrza na zewnątrz,
- sposób ogrzewania i wentylacji,
- liczba osób i ich aktywności,
- źródła wilgoci, jak gotująca się woda.
Optymalna wilgotność w pomieszczeniach powinna wynosić 40-60%. Wilgotność poniżej 40% prowadzi do uczucia suchości, a powyżej 60% może powodować dyskomfort.
Wilgoć w ciałach stałych
Całkowita wilgoć w ciałach stałych, wyrażana jako procent wagowy, dzieli się na wilgoć przemijającą (utracona przy suszeniu) oraz wilgoć higroskopijną (pozostająca w ciele stałym).
Wilgoć na powierzchni ciał stałych
Na powierzchni wielu ciał stałych (np. szkło, metale) tworzy się cienka warstwa wody, która powstaje w wyniku kondensacji wilgoci z powietrza. Może być problematyczna w niektórych zastosowaniach, takich jak medycyna czy produkcja precyzyjnych urządzeń.
Aby zapobiec powstawaniu tej warstwy, można:
- wysuszyć powietrze,
- stosować powłoki, które ograniczają jej osadzanie.
Usuwanie tej warstwy można osiągnąć przez ogrzewanie lub użycie cieczy wypierających wodę, ale kontakt z wilgotnym powietrzem szybko ją regeneruje.
Zaparowywanie
Wilgoć może osadzać się na powierzchniach w formie mgiełki lub kropli, co nazywamy zaparowywaniem. O tym, czy wilgoć tworzy mgiełkę, decyduje szybkość osadzania oraz właściwości powierzchni. Powierzchnie sprzyjające tworzeniu wiązań z cząsteczkami wody mają większą tendencję do zaparowywania. Aby temu zapobiec, można stosować materiały hydrofobowe, które zmniejszają przyczepność wody.
