Przedstawiciele wspólnoty świadków Jehowy skupiają się na negatywnej ocenie osób, które zdecydowały się odejść. Sara Andrychiewicz i Edwin Kozub, byli członkowie tej organizacji, dzielą się swoimi doświadczeniami i wyjaśniają, w jaki sposób ci, którzy odeszli, są postrzegani przez ich dawnych współwyznawców. Twierdzą, że są uważani za opętanych przez diabła, który mógłby wciągnąć w zgubę innych członków zboru.
START W ŚWIECIE ŚWIADKÓW JEHOWY
Sara i Edwin spędzili w świecie świadków Jehowy niemal całe swoje życie, jako że oboje się w nim urodzili. Ich rodziny były aktywnymi członkami tej wspólnoty, a regularne uczestnictwo w spotkaniach oraz głoszenie nauk Jehowy stanowiło ich codzienność. Żyjąc w atmosferze intensywnej religijności, nie brali udziału w świętach katolickich ani nie uczestniczyli w lekcjach religii, a ich życie było podporządkowane naukom tej organizacji.
MYŚLENIE O ODEJŚCIU
Odejście od świadków Jehowy nie jest prostą decyzją. Edwin podkreśla, że nie można po prostu obudzić się i zdecydować, że przestaje się być świadkiem. Długo trwa proces dostrzegania rzeczy, które nie zgadzają się z ich przekonaniami. Na początku każdemu wydaje się, że to wspólnota ma jedynie słuszną prawdę. Może to być szczególnie trudne, gdyż świadomość, że odejście może prowadzić do zerwania kontaktu z bliskimi, często powstrzymuje ludzi od podjęcia tej decyzji.
ISOLACJA SPOŁECZNA
Wspólnota nie tylko wpływa na osobiste relacje, ale również promuje postawę izolacji wobec tych, którzy odeszli. Sara wyjaśnia, że utrzymywanie kontaktu z wykluczonym, zwłaszcza z osobami spoza rodziny, może prowadzić do podobnych konsekwencji. Wydaje się, że w zborach panuje silne przekonanie, że odejście od organizacji to coś, co należy ukarać. Edwin przypomina, że publikacje świadków Jehowy wyraźnie nawołują do unikania kontaktów z wykluczonymi, co budzi w nich strach przed utratą społecznych więzi.
DYNAMIKA RELACJI
Ciekawym aspektem wspólnoty jest także postrzeganie osób, które decydują się na odejście. Sara zwraca uwagę na różnice w traktowaniu mężczyzn i kobiet w takich sytuacjach. Często kobiety są obiektem plotek i stygmatyzacji, a ich decyzja o odejściu jest interpretowana przez pryzmat osobistych porażek. Mężczyźni, choć również narażeni na ostracyzm, mogą cieszyć się większym wsparciem w niektórych środowiskach w ramach wspólnoty.
MAŁŻEŃSTWA I ROZWODY
Rozważając kwestie małżeńskie, Sara i Edwin przyznają, że separacje i rozwody wśród świadków Jehowy są skomplikowane. Choć obie formy są teoretycznie dozwolone, w praktyce mogą pociągać za sobą społeczne konsekwencje. Kiedy małżonek podejmuje decyzję o odejściu, to często uznawany jest za osobę, która postąpiła błędnie, a ostracyzm staje się nieodłącznym elementem jego codzienności.
WYZWANIA PO ODEJŚCIU
Odejście od świadków Jehowy to wyzwanie, które może wiązać się z utratą bliskich relacji. Dla wielu osób wyzwaniem jest rozpoczęcie życia na nowo, poświęcając lata na wierność jednym zasadom. Sara i Edwin zwracają uwagę, że ci, którzy mają wsparcie spoza wspólnoty, mają znacznie łatwiej.
Choć dwoje byłych członków świadków Jehowy ma różne doświadczenia, oboje podkreślają, że organizacja spełnia wiele cech grup destrukcyjnych, a zasady, które wprowadza, często kontrolują nie tylko zachowanie, ale i myśli swoich członków. Teraz, jako osoby, które przypatrują się organizacji z boku, pragną poprzez swoje historie pomóc innym w zrozumieniu skomplikowanej struktury i mechanizmów, które rządzą społeczeństwem świadków Jehowy.
