Bohdan Emil Broniewski
Bohdan Emil Broniewski herbu Tarnawa (1855-1922) był polskim inżynierem, przemysłowcem oraz działaczem gospodarczym. Pełnił funkcję wiceprezydenta Rady Ministrów Królestwa Polskiego oraz ministra przemysłu i handlu w rządzie Jana Kantego Steczkowskiego w 1918 roku.
Życiorys
Bohdan Broniewski był synem Bronisława Broniewskiego, ziemianina, i Ewy z Koszutskich. Ożenił się z Eugenią Satałecką, z którą miał czwórkę dzieci: Mieczysława, Zygmunta, Zofię i Krystynę.
Ukończył studia na wydziale chemicznym Politechniki Wiedeńskiej. Po studiach pracował w cukrowniach w Królestwie Polskim. W 1905 roku zorganizował i założył cukrownię w Mandżurii, w miejscowości Aszihe. W trakcie I wojny światowej aktywnie uczestniczył w Międzypartyjnym Kole Politycznym, co zaowocowało jego nominacją na ministra przemysłu i handlu w 1918 roku. Od 30 września do 23 października tego samego roku pełnił również funkcję wiceprezydenta ministrów.
Broniewski był także współorganizatorem branży ubezpieczeniowej w odrodzonej Polsce oraz członkiem Rady Finansowej Państwa powołanym przez Ministerstwo Skarbu.
Zmarł 4 października 1922 roku w Warszawie i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Starych Powązkach, w kwaterze 242, rząd 1, miejsca 28-29.
