Romuald Grąbczewski
Romuald Grąbczewski (7 lutego 1932 – 20 sierpnia 2005) był polskim szachistą, który uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w 1972 roku.
Kariera szachowa
Grąbczewski rozpoczął swoją karierę szachową, zdobywając brązowy medal na mistrzostwach Polski juniorów do 20 lat w 1950 roku. W latach 1953–1977 uczestniczył w finałach mistrzostw Polski, gdzie zdobył tytuł mistrza kraju w 1968 roku oraz dwukrotnie zajmował IV miejsca (1961, 1965). W 1966 roku został wicemistrzem Polski w szachach błyskawicznych.
W ciągu swojej kariery zdobył dziewięć tytułów drużynowego mistrza Polski z drużyną „Maraton” Warszawa oraz dwukrotnie w szachach błyskawicznych. Uczestniczył w ponad 20 międzynarodowych turniejach, odnosząc sukcesy w takich miejscach jak:
- Warszawa (1961, dz. III m-ce)
- Dubna (1971, IV m-ce)
- Lublin (1971, dz. III m-ce)
- Eksjö (1974, dz. I m-ce)
- Marina Romea (1978, dz. III m-ce)
W 1968 roku reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w Lugano, zdobywając 4 punkty z 7 partii na VI szachownicy. Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 maja 1974 roku, uzyskując 2425 punktów, co zapewniło mu 3. miejsce wśród polskich szachistów.
Przypisy i bibliografia
- Magazyn Szachista nr 6/2007, str. 12-16
- ChessBase Megabase 2008
Linki zewnętrzne
Grąbczewski pozostaje jednym z pamiętanych polskich szachistów XX wieku.
