Okręt podwodny projektu 641 (Foxtrot)
Okręt podwodny projektu 641, znany w kodzie NATO jako Foxtrot, to radziecki typ okrętów podwodnych dalekiego zasięgu, budowanych w latach 1957-1983. Zostały one zaprojektowane jako następcy okrętów typu Zulu, które miały liczne problemy konstrukcyjne i nie spełniały oczekiwań dotyczących prędkości pod wodą.
Specyfikacje techniczne
Oto kluczowe parametry okrętów typu Foxtrot:
- Wyporność: 1957 ton (powierzchnia), 2475 ton (zanurzenie)
- Długość: 91,3 metra
- Szerokość: 7,5 metra
- Napęd: 3 silniki Diesla (6000 KM), 3 silniki elektryczne (8100 KM), 3 wały napędowe
- Prędkość: 16,8 węzła (powierzchnia), 16 węzłów (zanurzenie)
- Zasięg: 17 900 km przy prędkości 8 węzłów, 400 km przy 2 węzłach
- Załoga: 70 osób
- Uzbrojenie: 22 torpedy, w tym jedna z głowicą jądrową
- Testowe zanurzenie: 280 metrów
Produkcja i użytkownicy
Łącznie wybudowano 75 jednostek typu Foxtrot. Okręty były przeznaczone dla różnych marynarek wojennych:
- 58 dla Marynarki Radzieckiej (1957-1971)
- 8 dla Indii (1967-1973)
- 6 dla Libii (1976-1982)
- 3 dla Kuby (1978-1983)
W latach 1987-1989 dwa okręty sprzedano polskiej marynarce wojennej, gdzie służyły jako ORP „Wilk” i „Dzik” do 2003 roku.
Wydarzenia historyczne
Niektóre okręty projektu 641 brały udział w radzieckiej operacji „Anadyr” podczas kryzysu kubańskiego, a niektóre z nich zostały wykryte przez flotę amerykańską. W 1962 roku okręt B-37 zatonął w wyniku eksplozji torpedy, a w 1991 roku B-33 zatonął we Władywostoku.
Podsumowanie
Okręty podwodne projektu 641 odgrywały istotną rolę w radzieckiej flocie, łącząc nowoczesne technologie z wymaganiami strategicznymi zimnej wojny. Ich wszechstronność i zdolności operacyjne czyniły je ważnym elementem sił morskich tego okresu.
Bibliografia
- Kategoria: Okręty podwodne projektu 641
- Kategoria: Radzieckie okręty podwodne z czasów zimnej wojny
