„`html
Widlicz spłaszczony
Widlicz spłaszczony (łac. Diphasiastrum complanatum) to gatunek byliny z rodziny widłakowatych, występujący w Europie, Ameryce Północnej oraz w Małej Azji. W Polsce jest rośliną rzadką, szczególnie na nizinach.
Morfologia
- Pęd: Czołgający się nad ziemią, długości około 1 m, z wielokrotnie rozwidlonymi pędami nadziemnymi osiągającymi do 40 cm wysokości. Pędy mają grzbietobrzuszną symetrię, z trawiastozieloną górną stroną.
- Liście: Ustawione parami na krzyż, z bocznymi liśćmi wyraźnie odstającymi oraz bardzo małymi liśćmi na spodniej stronie pędów.
- Kłos zarodnionośny: Liczba kłosów wynosi od 2 do 6, z bardzo szerokimi i okrągłymi liśćmi zarodnionośnymi. Roślina zarodnikuje od lipca do września.
Biologia i ekologia
Widlicz spłaszczony preferuje lasy iglaste, górskie i jest charakterystyczny dla zbiorowisk roślinnych Cl. Dicrano-Pinion. Cała roślina jest trująca, zawiera alkaloidy takie jak annotyna i likopodyna.
Zagrożenia i ochrona
W Polsce gatunek był objęty ochroną ścisłą w latach 1946–2014.
Zastosowanie
- Zarodniki były używane do produkcji zasypek dla niemowląt i na rany.
- W lecznictwie ludowym stosowano je do zwalczania pasożytów.
- Zarodniki były używane w efektach specjalnych w teatrach oraz do czyszczenia kominów.
- W odlewnictwie służyły do wysypywania form odlewniczych dzwonów.
Bibliografia
Roślina chroniona, należąca do kategorii widłaków.
„`
