Wielki Chingan
Wielki Chingan (mandż. Amba Hinggan) to pasmo górskie znajdujące się w północno-wschodnich Chinach, na zachód od Niziny Mandżurskiej. Rozciąga się na długości około 1200 km z północy na południe, osiągając najwyższy szczyt Huanggangliang Shan, który ma wysokość 2029 m n.p.m.
Góry te są połączone z Małym Chinganem przez pasmo Yilehuli Shan. Zostały uformowane podczas orogenezy hercyńskiej, a następnie zrównane i ponownie wydźwignięte podczas orogenezy alpejskiej. Ich budowa geologiczna składa się głównie z:
- paleozoicznych granitoidów,
- piaskowców,
- łupków ilastych,
- wapieni,
- mezozoicznych skał magmowych, w tym bazaltów.
Wschodnie stoki gór charakteryzują się stromym opadaniem w kierunku Niziny Mandżurskiej, podczas gdy zachodnie przechodzą łagodnie w równinę Hulun Buir. Szczyty górskie mają zaokrąglony kształt, a doliny są szerokie.
Wielki Chingan leży w strefie klimatów umiarkowanych, gdzie na północy panują chłodne warunki, a na południu ciepłe, z latem przynoszącym opady monsunowe. W regionie występuje górska tajga, w której dominują modrzewie. W rejonach szczytowych można spotkać rumowiska skalne i roślinność karłowatą. Poniżej równoleżnika 50° lasy ustępują miejsca roślinności stepowej, a północna część gór pokryta jest wieczną marzłoć, osiągającą miejscami grubość 50 m.
Podsumowanie
Wielki Chingan to znaczące pasmo górskie w Chinach, które wyróżnia się bogatą geologią, różnorodnym klimatem oraz unikalną florą i fauną. Jego położenie i charakterystyka przyrodnicza czynią go interesującym obszarem do badań i turystyki.
Przypisy
Kategoria: Góry Chin
Kategoria: Mongolia Wewnętrzna
