Zamieć śnieżna
Zamieć śnieżna to zjawisko polegające na przenoszeniu śniegu przez wiatr, bez równoczesnego opadu. Może prowadzić do powstawania zasypów śnieżnych, nawet gdy pokrywa śnieżna jest stosunkowo niewielka. W azjatyckiej części Rosji i Kazachstanie zamieć ta określana jest mianem „buran”.
Podział zamieci śnieżnej
Intensywność zamieci śnieżnej jest uzależniona od wielu czynników, takich jak ukształtowanie terenu, siła i porywistość wiatru, temperatura oraz wilgotność powietrza. Można wyróżnić kilka typów zamieci, w tym:
- Ukształtowanie terenu:
- płaskie
- pagórkowate
- górskie
- Siła wiatru:
- słaba: poniżej 10 m/s
- umiarkowana: 10 – 20 m/s
- silna: 20 – 30 m/s
- bardzo silna: 30 – 40 m/s
- ekstremalnie silna: 40 – 90 m/s
- Wysycenie powietrza śniegiem:
- nienasycona zamieć śnieżna
- nasycona zamieć śnieżna
- Wysokość unoszenia kryształów śniegu:
- Zamieć niska: Śnieg przesłania niskie przeszkody, widoczność na wysokości oczu (ok. 1,5 m) jest lekko obniżona.
- Zamieć wysoka: Śnieg unosi się na dużą wysokość, co może znacznie obniżyć widoczność.
W zależności od siły zamieci, można wyróżnić zamieci niskie i wysokie, które mogą być klasyfikowane jako słabe, umiarkowane lub silne.
