Kompania Wschodnioindyjska i Henry Hudson
W 1602 roku powstała Kompania Wschodnioindyjska (VOC) w Niderlandach, mająca na celu odkrycie przejścia do Indii. 3 września 1609 roku Henry Hudson, na pokładzie statku „Połowa Księżyca”, wyruszył w poszukiwaniu północno-zachodniego przejścia, docierając do terenów nowojorskich oraz rzeki, która dziś nosi jego imię. Choć nie znalazł poszukiwanego szlaku, odkryte przez niego obszary stały się ważnym miejscem dla handlu skórami.
Nowa Niderlandzka Kompania Handlowa
W 1611 roku holenderski kupiec Arnout Vogels zorganizował pierwszą misję handlową do Zatoki Hudsona. Sukces tej wyprawy skłonił do założenia Nowej Niderlandzkiej Kompanii Handlowej w 1614 roku, która uzyskała monopol na handel skórami na nowo odkrytych terenach. W 1615 roku powstał Fort Orange, a handel skórami z Indianami rozpoczął się na dobre.
Kompania Zachodnioindyjska
W 1621 roku utworzono Holenderską Kompanię Zachodnioindyjską (WIC), która otrzymała monopol na handel w Ameryce i Afryce. W 1624 roku przybyli pierwsi osadnicy do Nowej Holandii, a ich osiedlenie miało miejsce w różnych lokalizacjach, w tym na wyspie Nut.
Manhattan
W 1626 roku dyrektor generalny Peter Minuit nabył wyspę Manhattan od Indian za wartość 60 guldenów, rozpoczynając budowę fortu Nowy Amsterdam.
Nowa Holandia jako przedsięwzięcie kupieckie
Do końca lat 30. XVII wieku w Nowej Holandii mieszkało około 300 osób, głównie rolników. Kompania Zachodnioindyjska zajmowała się handlem, zapewniała ochronę i dostarczała zasoby. Struktura społeczna kolonii różniła się od brytyjskich kolonii, z dużą różnorodnością narodowościową.
Plan patronacki
W 1628 roku opracowano plan patronacki, w ramach którego patroni zyskiwali ziemię do zasiedlenia i prawo do handlu, co przyczyniło się do wzrostu liczby osadników. Granice Nowej Holandii wyznaczała rzeka Connecticut na północy i tereny New Jersey na południu. W 1655 roku terytorium powiększono o obszary zdobyte od Szwedów.
Upadek Nowych Niderlandów
W drugiej połowie XVII wieku Nowa Holandia zaczęła być zagrożona przez Anglię, która formalnie anektowała te tereny w 1664 roku. Po krótkim okresie odbicia terytoriów w 1673 roku, w 1674 roku ziemie te zostały ostatecznie zwrócone Anglii i stały się Nowym Jorkiem.
Karaiby
Holendrzy zdobyli także wyspy na Karaibach, w tym Sint Maarten, Curaçao i Aruba, które stały się częścią Antyli Holenderskich. W XVII wieku Holandia próbowała kolonizować Wyspy Dziewicze, jednak tereny te ostatecznie przejęli Anglicy.
