Żelazne Wrota
Żelazne Wrota (słow. Železná brána, niem. Eisernes Tor, węg. Vaskapu) to dwie przełęcze w Tatrach, usytuowane pomiędzy Żłobistym Szczytem a Zmarzłym Szczytem. W obrębie Żelaznych Wrót wyróżniamy kilka szczytów:
- Zachodni Szczyt Żelaznych Wrót (~2360 m)
- Zachodnie Żelazne Wrota (~2280 m)
- Mała Śnieżna Kopa
- Niżnia Śnieżna Ławka
- Pośrednia Śnieżna Kopa (2322 m)
- Wyżnia Śnieżna Ławka
- Hruba Śnieżna Kopa (~2310 m)
- Wschodnie Żelazne Wrota (~2255 m)
- Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót (~2340 m)
Po wschodniej stronie Żelaznych Wrót znajduje się Dolina Kacza, natomiast po zachodniej – Dolina Złomisk. Pierwsze przejście Wschodnich Żelaznych Wrót miało miejsce 3 września 1874 roku, zrealizowane przez Móra Déchy’ego oraz przewodników Ján’a Rumana Driečnego młodszego i Martina Spitzkopfa.
Zachodnie Żelazne Wrota, z których opada Kaczy Żleb, nie są idealnym szlakiem między dolinami. Pierwsze letnie przejścia odbyły się 26 lipca 1876 roku, a zimowe 30 marca 1907 roku.
W Tatrach i w innych górach w regionie występuje wiele nazw odnoszących się do Żelaznych Wrót, które oznaczają przełęcze lub szczeliny w skałach wyglądających jak bramy. Wschodnie Żelazne Wrota rzeczywiście przypominają wyłamane wrota, a wznosząca się nad nimi ściana Wschodniego Szczytu Żelaznych Wrót przypomina basztę. Historia nazwy Żelazne Wrota sięga czasów, gdy odnosiła się do całego odcinka grani od Rumanowej Przełęczy do Wschodniej Batyżowieckiej Przełęczy, zanim nadano szczegółowe nazwy poszczególnym formacjom skalnym.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Przełęcze Tatr Wysokich
Kategoria: Przełęcze słowackich Tatr
