Józef Antoni Kossakowski
Józef Antoni Kossakowski (1772-1842) był generałem wojsk francuskich, adiutantem Napoleona I oraz komendantem 3. Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego. Urodził się w Marciniszkach na Litwie i zmarł w Łukoniach. Wziął udział w insurekcji kościuszkowskiej i obronie Wilna. Po upadku powstania przebywał w Paryżu, a potem wrócił na Litwę, aby uporządkować sprawy majątkowe.
Kariera wojskowa
Po przybyciu wojsk napoleońskich na Litwę, Kossakowski został mianowany generałem brygady w korpusie litewskim oraz adiutantem przy Sztabie Cesarskim. W 1812 roku objął dowództwo pułku strzelców pieszych litewskich. Uczestniczył w wielu kampaniach, m.in.:
- w walkach pod Smoleńskiem i Możajskiem
- jako gubernator Moskwy w 1812 roku
- w bitwach pod Lützen, Dreznem, Lipskiem i Hanau
W 1814 roku, po ciężkiej chorobie, był świadkiem abdykacji Napoleona w Fontainebleau. Otrzymał tytuł hrabiego cesarstwa francuskiego oraz był kawalerem maltańskim.
Życie po wojnie
Po powrocie na Litwę, Kossakowski stał się znanym kolekcjonerem pamiątek wojskowych i napoleońskich, posiadając m.in. mundur Napoleona. W swoim parku w Łukoniach postawił pomnik swojemu koniowi, który towarzyszył mu podczas kampanii. Zmarł 28 października 1842 roku i został pochowany w Janowie na Litwie.
Odznaczenia
Kossakowski był dwukrotnie odznaczony Legią Honorową, a także otrzymał:
- Krzyż Kawalerski (1812)
- Krzyż Oficerski (1813)
- Krzyż Kawalerski Orderu Korony Żelaznej
- Krzyż Kawalerski Orderu Obojga Sycylii (1813)
- Krzyż de la Fleur de Lys
Podsumowanie
Józef Antoni Kossakowski był znaczącą postacią w historii wojskowości litewskiej i francuskiej, odznaczając się zarówno w czasach wojny, jak i po jej zakończeniu. Jego działalność miała istotny wpływ na historię regionu oraz na tradycje wojskowe.
