Arado Ar 231 – niemiecki wodnosamolot pokładowy
Informacje ogólne
Arado Ar 231 to wodnosamolot opracowany przez Arado Flugzeugwerke GmbH, zaprojektowany do operacji z okrętów podwodnych. Samolot był jednosilnikowy, z konstrukcją o mieszanej budowie, a jego załoga składała się z jednego pilota. Model ten miał za zadanie pełnić funkcje zwiadowcze, umożliwiając wykrywanie celów poza horyzontem.
Historia
W 1940 roku niemiecka marynarka wojenna złożyła zamówienie na sześć samolotów serii przedprodukcyjnej. Celem było stworzenie maszyny, która mogłaby być szybko składana i przechowywana w cylindrycznym hangarze o średnicy dwóch metrów. Po złożeniu, samolot miał być transportowany na wodę przy pomocy dźwigu okrętowego. Planowano, że Ar 231 będzie mógł pozostać w powietrzu przez około cztery godziny.
Jednakże, próby wykazały, że małe rozmiary oraz niewielka moc silnika przekładały się na słabe osiągi. Dowódcy U-Bootów wyrażali obawy co do bezpieczeństwa operacji związanych z przenoszeniem samolotu na wodę, co mogło narażać okręty na ataki. Ostatecznie pomysł na Ar 231 został porzucony na rzecz tańszego i prostszego wiroszybowca Focke-Achgelis Fa 330, który zyskał uznanie wśród załóg U-Bootów.
Konstrukcja
Ar 231 był górnopłatem z trójdzielnym płatem zamocowanym ukośnie nad kadłubem. W przypadku złożenia, oba skrzydła zachodziły na siebie. Samolot miał podwozie dwupływakowe z demontowanymi zastrzałami, co pozwalało na łatwe przechowywanie. Całkowity czas przygotowania do lotu wynosił około 6 minut. Napędzany był silnikiem Hirth HM 501 o mocy 160 KM, który współpracował z dwułopatowym, drewnianym śmigłem o stałym skoku.
Specyfikacja techniczna
- Rozpiętość: 10,17 m
- Długość: 7,81 m
- Wysokość: 3,12 m
- Masa własna: 833 kg
- Masa startowa: 1050 kg
- Prędkość maksymalna: 170 km/h
- Prędkość przelotowa: 130 km/h
- Pułap praktyczny: 3000 m
- Zasięg: 500 km
Podsumowanie
Arado Ar 231, mimo innowacyjnych założeń, nie zyskał uznania i nie został wprowadzony do szerszej produkcji. Jego konstrukcja oraz przeznaczenie nie odpowiadały realnym potrzebom operacyjnym niemieckiej marynarki wojennej w czasie II wojny światowej.
