Ewenkowie
Ewenkowie, dawniej znani jako Tunguzi, to myśliwsko-zbierackie ludy z grupy tunguskiej, zamieszkujące południowo-środkową Syberię. Ich obszar zamieszkania obejmuje tereny w Rosji, Chinach i Mongolii.
Nazwa
Nazwa „Tunguz” pochodzi od tatarskiego słowa oznaczającego „świnia”. Ewenkowie nazywają siebie Owen, Ewen lub Ewenk. Dawniej termin ten odnosił się także do innych ludów tungusko-mandżurskich.
Obszar zamieszkiwania
Ewenkowie zamieszkują obszar około 2 mln km², rozciągający się od Jeniseju po Morze Ochockie. Na tych terenach stanowią mniejszość, ale dominują na obszarach wiejskich, gdzie nie ma osadników rosyjskich ani chińskich.
Język
Ewenkowie mówią w języku ewenkijskim, który należy do tunguskiej grupy języków. Język ten jest jednak wypierany przez rosyjski i chiński; tylko około połowa Ewenków w Rosji zna rodzimą mowę.
Liczebność
Populacja Ewenków wynosi około 67–70 tys. osób. W Federacji Rosyjskiej mieszka 37 843 Ewenków, z czego najwięcej w Jakucji. W Chinach żyje około 30 505 Ewenków, a w Mongolii 1–2 tys.
Religia
Ewenkowie tradycyjnie wyznawali szamanizm i animizm. Obecnie w Rosji są formalnie prawosławni, ale zachowali wiele dawnych wierzeń. Chińscy i mongolscy Ewenkowie praktykują buddyzm oraz szamanizm.
Historia
Ewenkowie zamieszkują Syberię od czasów prehistorycznych. W XVII wieku większość ich ziem została skolonizowana przez Rosję. W okresie ZSRR Ewenkowie otrzymali ograniczoną autonomię w postaci Tunguskiego Okręgu Narodowościowego.
Tradycje i kultura
Tradycyjnie Ewenkowie żyli w jurtach i zajmowali się hodowlą reniferów, myślistwem oraz rybołówstwem. Czcili niedźwiedzia, a po jego zabiciu wyrażali żal. W relacjach małżeńskich dominowała powściągliwość, a mężczyźni nie rozmawiali ze swoimi żonami poza sprawami domowymi. Zwyczajem było także wyrywanie włosów z głowy w celu pozbawienia się zarostu.
